مروری بر اثرات تغییرات اقلیمی برنظامهای میوه کاری دنیا و ایران

افزایش فراوانی پدیده های نادر جوی از قبیل سیل های مخرب ، ال نینو، سونامی به همراه گرم شدن محسوس کره زمین اقیانوسها کاهش بارندگی، خشکسالی، خشک شدن دریاچه ها و افزایش شوری دریاهای آزاد بخشی از علایم تغییر اقلیمی ناشی از فعالیت های بشری بخصوص در مصرف سوختهای فسیلی و تولید co2 است براساس مدلهای جامع پیش بینی سازمان هواشناسی جهانی WMO تا سال 2050 افزایش دمای زمین به میزان 5-2 درجه خواهد شد که بخش اعظم الگوهای غالب میوه کاری رایج درایران اعم از گرمسیری و نیمه گرمسیری و معتدله بوده و با قرارگرفتن در عرضهای میانی از این نظر به طور منفی متاثر خواهند شد. بیشترین آسیب ها ناشی از افزایش دما به بیش از آستانه تحمل درخت و تنشهای ناشی از گرما در طول فصل رشد و یا افزایش دما در فصل زمستان و بدنبال آن عدم تامین نیاز سرمایی درختان میوه خواهد بود.