بررسی اثرات خشکسالی بر منابع آب در استان اصفهان وارائه راهکارجهت کاربردی نمودن استراتژیهای مدیریت ریسک و بحران جهت کاهش خسارات

با حرکت به سمت قرن بیست و یکم ، مدیران آب بایستی سیاستهای سازنده ای را در زمینه رفع مشکلات منابع آب ناشی از آلودگی ، تغییر اقلیم ، طغیان ، بیماریهای آب و تخریب اکوسیستم آبهای تازه اعمال نمایند . در سال 2000 در مجاورت کوهستانهای شرق منطقه جنوب غربی آسیا خشکسالیهای شدیدی رخ داده است . اطلاعات اقلیمی حاکی از تغییر اقلیم منطقه از کوهستان به دشت می باشد بطوریکه منطقه به صورت یک بیابان در آمده است و خسارات زیادی را در برداشته است . در این تحقیق با توجه به آمار بارش در استان اصفهان و وقوع خشکسالی در این منطقه طی سال 2000 سعی گردید به بررسی علل و عوامل مؤثر براین پدیده پرداخته شود . هدف از اجرای این تحقیق شناخت پارامترهای اقلیمی ،هواشناسی و فیزیکی مؤثر بر وقوع خشکسالی در اصفهان جهت پیش بینی بهینه این پدیده در آینده می باشد ، تا بتوان در آینده از خسارات ناشی از آن تا حدودی کاست . روش انجام کار استفاده از نقشه های سینوپتیکی ومحاسبات دینامیکی برروی اطلاعات سطح زمین و جو بالا می باشد . نتایج حاصله نشان دادکه کلیه اطلاعات جو بالا و فاکتورهای ترمودینامیکی در این پدیده نقش داشته است . همچنین لایه های جو بویژه لایه میانی جو اهمیت بسزائی را اعمال کرده است ( لایه 500 هکتوپاسکال ). نتایج بیانگر اثرات جهانی تغییر اقلیم و نفوذ آن بر روی کشور ایران و استان اصفهان می باشد . در نهایت با استفاده از روش باروری ابرها راهکارهای لازم جهت مدیریت این مشکل و کاهش خسارات ارائه شده است .

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، تغییر اقلیم ، منابع آب ، برنامه ریزی بهینه – لایه 500 هکتوپاسکال - باروری ابرها