مروری بر مزایا و معایب نانوتکنولوژی در کشاورزی

فناوری نانو پتانسیل های عظیمی را در چندین زمینه در اختیار دارد و به عنوان یک فن آوری پیش بینی می شود که می تواند در سال های آینده به سمت توسعه پایدار محیط زیست پیش برود. موضوع اساسی فناوری نانو استفاده از ذراتی با اندازه در محدوده نانومتر برای کاربردهای مختلف در زمینه های پزشکی، صنایع آرایشی و بهداشتی و فناوری های غذایی است. از جمله مزایای مرتبط با فناوری نانو می توان به افزایش عملکرد و کیفیت تولید در کشاورزی، بهبود محصولات آرایشی، تحویل مستقیم داروها و کاربردهای حسگر اشاره کرد. پیشرفت در تولید حسگرهای نانو باعث شده است که عوامل ایجادکننده بیماری، سموم و مواد مغذی در غذاها و عناصر موجود در نمونه های محیطی، آسان تر قابل ردیابی باشند. با این حال، تمرکز بسیار زیاد بر فناوری نانو در چند دهه گذشته منجر به توسعه بی حد و حصر آن و در نتیجه استفاده بسیار زیاد از ذرات نانو شده است. در نظر گرفته شده است که ذرات نانو ممکن است خطراتی را برای محیط زیست و سیستم های بیولوژیکی ایجاد کند. همچنین مشهود است که اندازه ساختار و نوع نانومواد ، مانند گرافن / گرافن اکسید با نانوذرات طلا، نانولوله های کربن و نیترید کربن، تاثیرات مختلفی بر گیاهان و محیط زیست دارند. از این رو، تجزیه و تحلیل چرخه زندگی طولانی مدت برای ارزیابی تاثیرات نانوذرات مورد نیاز است. در این بررسی یک مرور اجمالی مختصر در مورد کاربردهای نانومواد در کشاورزی ارائه شده و جنبه های مثبت و منفی آن در زمینه کشاورزی مورد بحث قرار گرفته است. این بررسی تاکید می کند که توسعه فناوری نانو در آینده باید براساس ارزیابی علمی از مزایا و خطرات مرتبط با آن در طولانی مدت باشد.

کلیدواژه ها:

کشاورزی ، نانوتکنولوژی ، مزایا ، معایب