بررسی ارتباط سلامت عمومی، استرس و فرسودگی شغلی در میان پرستاران شاغل در بیمارستان تامین اجتماعی یزد در سال ۹۷-۹۸

مقدمه: پرستاری حرفه ای است که در آن استرس شغلی زیادی وجود دارد و می تواند کیفیت مراقبت از بیمار توسط پرستار راکاهش دهد. فرسودگی شغلی نیز می تواند سبب کاهش بازده کاری، از بین رفتن انرژی و کاهش کیفیت مراقبت از بیمار شود.استرس و فشار روانی می تواند سبب فرسودگی شغلی شده واحتمال ابتلا به اختلالات روانی از جمله افسردگی را بیشتر نماید.به همین علت پژوهشگر تصمیم گرفت تا ارتباط سلامت عمومی، استرس و فرسودگی شغلی در میان پرستاران شاغل دربیمارستان تامین اجتماعی یزد درسال ۹۸-۹۷ را مورد بررسی قرار دهد.روش بررسی: پژوهش حاضر، مطالعه ای توصیفی مقطعی از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش را ۲۰۰ نفر از پرستارانشاغل دربخش های مختلف بیمارستان شهدای کارگر که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، تشکیل دادند. نمونه گیری بهروش تصادفی انجام شد. ابزار گرد آوری اطلاعات شامل پرسشنامه استرس شغلی (OSI)، پرسش نامه فرسودگی شغلی (MBI) وپرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: سطح استرس شغلی در ۵۸.۸۵ درصد از واحدها بالا بود. از نظر فرسودگی شغلی نیز ۳۵.۹۳ درصد درحد بالا بودند.همچنین ارتباط آماری معنی داری بین استرس شغلی و فرسودگی شغلی (p<۰.۰۰۱) و استرس شغلی و سلامتعمومی (p<۰.۰۰۱) وجود داشت.نتیجه گیری: استرس و فرسودگی شغلی می تواند سلامت روان و عملکرد صحیح پرستاران را تحت تاثیر قرار دهد.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، فرسودگی شغلی ، افسردگی ، پرستار