تاسیسات و تجهیزات پرورش طیور در ایران: گذشته، حال و آینده

هدف اصلی تاسیس و تجهیز آشیانه مرغداری تامین نیازهای پرنده برای دستیابی به بیشینه قابلیت ژنتیکی است. در گذشته بیشتر آشیانه های مرغداری احداث شده در ایران با طول کم و فاقد سیستم های تهویه، گرمایش، عایق بندی، تجهیزات و اتوماسیون مناسب بوده اند. این موضوع منجر به افزایش مصرف انرژی، کاهش عملکرد و بازده ضعیف طیور صنعتی شده است. به دلیل پایین بودن قیمت حامل های انرژی توجه اندکی به کنترل مصرف انرژی شده است. یکی از مشکل های بیشتر مرغداری های کشور، نداشتن سیستم تهویه کمینه با استفاده اشتباه از آن است. این موضوع افزون بر ایجاد مشکل هایی در کنترل شرایط محیطی آشیانه، افزایش مصرف سوخت را به همراه داشته است. سیستم تهویه تونلی به دلیل توانایی در ایجاد سرعت جریان هوای بالا در هوای گرم به ویژه در منطقه های مرطوب کاربرد بیشتری در مقایسه با نوع های دیگر تهویه دارد. با این حال بررسی ها نشان می دهد در بیشتر آشیانه های مرغداری کشور سرعت جریان هوای مناسب در فصل های گرم ایجاد نمی شود. همانند سایر نقطه های دنیا در ایران نیز آشیانه های جدید با اندازه های بزگتری ساخته می شوند. هرچند آشیانه های بزرگ موجب افزایش بازده و کاهش هزینه تولید می شوند، استفاده از آن ها بستگی به عامل هایی همچون دیدگاه های کارشناسی و مهندسی هنگام ساخت آشیانه ها و استفاده از سیستم های گرمایشی و تهویه مناسب دارد. با افزایش قیمت سوخت و نیروی کار و معرفی سیستم های نوین پرورش طیور و حمایت دولت، روند اصلاح ساختار آشیانه های مرغداری قابل مشاهده است.

کلیدواژه ها:

آشیانه پرورش طیور ، انرژی ، تجهیزات ، تهویه