تاثیر فعالیت های بدنی بر عملکرد کارکنان دانشگاه تبریز

مسئله اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر فعالیت های بدنی بر عملکرد کارکنان ورزشکار و غیر ورزشکار مرد و زن دانشگاه تبریزاست. پژوهش حاضر توصیفی، پیمایشی از نوع همبستگی و به صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق کارکنان دانشگاه تبریز است. طبق آخرین آمار اعلام شده در سال ۹۴ تعداد کارمندان دانشگاه تبریز ۸۹۲ نفر بود که بر اساس نمونه گیری کوکران تعداد نمونه ۲۶۸ نفر انتخاب شد. برای جمع آوری داده­ها از پرسش نامه استاندارد استفاده شد. ضریب آلفای کرونباخ کل پرسش نامه برابر با ۸۷/۰ برآورد شد. برای تجزیه وتحلیل داده­ها از آمار استنباطی، یومن ویتنی استفاده شد. نتایج نشان داد، میانگین نحوه انجام وظایف، انضباط شغلی، پایبندی به ارزش های اخلاقی و روابط بین فردی کارکنان مرد در گروه ورزشکار به طور معناداری بیشتر از گروه غیر ورزشکار است. ولی در میان کارکنان زن ورزشکار و غیر ورزشکار اختلاف معنادار بین نحوه انجام وظایف، انضباط شغلی، نحوه برخورد با ارباب رجوع، توسعه فردی، روابط بین فردی و رفتار سازمانی کارکنان مشاهده نشد ولی در بعد پایبندی به ارزش­های اخلاقی میانگین نمره کارکنان زن ورزشکار به طور معنادار بیشتر از غیر ورزشکار است. لذا پیشنهاد می شود با توجه به نتایج به دست آمده مسئولین ورزش در دانشگاه تبریز به امر ورزش کارکنان توجه بیشتری نشان داده و زمان های مناسب تری را برای ورزش کارکنان اختصاص دهند و نسبت به برگزاری برنامه های ورزش همگانی جهت ارتقای نشاط و شادابی کارکنان اقدام نمایند.

کلیدواژه ها:

فعالیت بدنی ، ورزش ، عملکرد ، ورزشکار ، غیر ورزشکار