تاثیر خود مراقبتی بر افسردگی و کیفیت زندگی ورزشکاران در دوران بازنشستگی

خود مراقبتی شامل برخورد با نیازهای اساسی انسان و حفظ فعالیت های مرتبط با سلامتی و حفظ زندگی است و در زندگی تمامی افراد به خصوص ورزشکاران بازنشسته اهمیت بالایی دارد. ازاین رو پژوهش حاضر که با هدف تعیین تاثیر خود مراقبتی بر افسردگی و کیفیت زندگی ورزشکاران در دوران بازنشستگی در استان آذربایجان شرقی انجام شد، یک بررسی نیمه آزمایشی با پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه ی آماری کلیه ی ورزشکاران بازنشسته بودند که قبل از سال ۱۳۹۹ ورزش حرفه ای خود را به اتمام رسانده بودند که از میان آن ها ۵۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده (۲۵ نفر برای گروه آزمایش و ۲۵ نفر برای گروه شاهد) انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده؛ پرسشنامه ی افسردگی بک و پرسشنامه ی کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (WHO) و پروتکل خود مراقبتی بودند که پیش و پس از اجرای روش آموزش خود مراقبتی بر روی شرکت کنندگان اجرا و داده ها از طریق آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش خود مراقبتی باعث افزایش کیفیت زندگی و کاهش افسردگی در ورزشکاران بازنشسته می شود (۰۵/۰ > P)؛ بنابراین با تشخیص به موقع علائم و نشانه های افسردگی و سطح کیفیت زندگی افراد، با افزایش پیروی از رفتارهای خود مراقبتی و انجام آن می توان عوارض روانی و جسمی ناشی از افسردگی را کاهش داد و کیفیت زندگی افراد را ارتقا بخشید.

کلیدواژه ها:

خود مراقبتی ، افسردگی ، کیفیت زندگی ، ورزشکاران بازنشسته