مقدمه: پیچیدگی و تنوع کار
پرستاران در
بیمارستان ها موجب شده تا تحقق
یادگیری سازمانی با موانع متعددی مواجه گردد. از این رو مطالعه حاضر، با توجه به اهمیت مدیریت
یادگیری سازمانی پرستاران، به منظور ایجاد طرحی دقیق برای بهبود عملکرد و ارائه مدل مناسب جهت ساماندهی به
یادگیری سازمانی
پرستاران طراحی شده است.
هدف: این مطالعه با هدف، طراحی الگوی مدیریت
یادگیری سازمانی
پرستاران در دانشگاه های علوم پزشکی ایران انجام شد.
مواد و روش ها: رویکرد این پژوهش، آمیخته اکتشافی از نوع مطالعات کیفی-کمی بود که در بازه زمانی سال ۱۳۹۸-۱۳۹۷ در دانشگاه های علوم پزشکی کشور انجام گردید. رویکرد ترجیحی بخش کیفی مطالعه، روش گراندد تئوری، بود که از تجربه زیسته افراد و تحلیل متون در زمینه های مدیریت،
یادگیری و
یادگیری سازمانی به عنوان منابع ساخت الگو استفاده گردید. به همین منظور بر مبنای نمونه گیری هدفمند و با لحاظ اشباع نظری ۱۵ نفر از خبرگان و صاحب نظران در زمینه مدیریت پرستاری دعوت به مشارکت شد. داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته جمع آوری و بر مبنای تحلیل محتوا از نوع تحلیل مضمون مورد بررسی قرار گرفت. سپس از طریق روش های آماری مدل سازی، معادلات ساختاری الگوی مدیریت
یادگیری سازمانی پرستاران، طراحی و برازش شد.
یافته ها: نتایج پژوهش در قالب ۱۴۲ کد باز، هشت کد محوری و سه کد گزینشی مقوله بندی و در نهایت منجر به استخراج و طراحی الگوی مدیریت
یادگیری سازمانی
پرستاران گردید.
بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد در طراحی الگوی مدیریت
یادگیری پرستاران، سه شاخص هسته ای (عوامل فردی، بافتاری و ساختاری) و هشت شاخص محوری (توسعه قابلیت های فردی فراگیران، تقویت انگیزه
یادگیری کارکنان، توسعه فرهنگ مشارکت پذیری کارکنان، تحقق عدالت محوری، توسعه نگرش سیستمی مدیران، توسعه دانش اندوزی، تعهد مدیران به انجام پایش مستمر، توسعه کارآمدی برنامه ریزان دوره های آموزشی) نقش کلیدی دارند؛ بنابراین تحقق مدیریت
یادگیری سازمانی
پرستاران منوط به آگاهی و شناسایی مدیران اجرایی نظام سلامت، نسبت به این عوامل می باشد.