نقش طرح واره های ناسازگار اولیه و عوامل شخصیت با نگرش نسبت به ازدواج در جوانان شهر تهران

مطالعه حاضر با هدف نقش طرح واره های ناسازگار اولیه و عوامل شخصیت با نگرش به ازدواج در جوانان شهر تهران انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه جوانان ۲۰ الی ۴۰ ساله در شهر تهران در سال ۹۹ هستند که ۳۰۰ نفر از آنها به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. در مرحله بعد پرسشنامه های فرم کوتاه طرح واره ناسازگار اولیه یانگ، نگرش به ازدواج (براتون و رون) و شش عاملی شخصیت (آشتون و لی) به عنوان ابزار پژوهش در مورد هریک از آزمودنی ها اجرا شد. سپس داده های جمع آوری شده با استفاده از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون) به وسیله نرم افزار spss۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد، خرده مقیاس نگرش بدبینانه به ازدواج با تمام خرده مقیاس های طرح واره اولیه ناسازگار رابطه مثبت معنادار و خرده مقیاس نگرش خوشبینانه به ازدواج با تمام خرده مقیاس های طرح واره ناسازگار اولیه رابطه منفی معنادار دارد. در خصوص رابطه خرده مقیاس های نگرش به ازدواج با عوامل شخصیتی، بین نگرش بدبینانه به ازدواج با عامل گشودگی در شخصیت رابطه منفی معنادار و بین نگرش های خوشبینانه، واقع گرایانه و ا یده آل گرایانه با عامل گشودگی در شخصیت رابطه مثبت معنادار وجود دارد. بین خرده مقیاس واقع گرایانه با طرح واره ناسازگار استحقاق/ بزرگ منشی رابطه منفی و معنادار است. همچنین نگرش ایده آل گرانه به ازدواج با طرح واره ناسازگار محرمیت هیجانی و شکست رابطه مثبت و معنادار با معیارهای سرسختانه و خویشتن داری رابطه منفی معنادار می باشد. به طور کلی بین خرده مقیاس های نگرش به ازدواج با طرح واره های ناسازگار اولیه و عوامل شخصیت رابطه معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار اولیه ، عوامل شخصیت ، نگرش نسبت به ازدواج