مقایسه حافظه آینده نگر و گذشته نگر در مردان معتاد، معتاد ترک کرده و سالم

زمینه و هدف: اعتیاد یک بیماری جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی است و یکی از آسیب های جدی به دنبال سوء مصرف مواد، آسیب مغزی است. هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسه حافظه آینده نگر و گذشته نگر در مردان معتاد، معتاد ترک کرده و سالم بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی (مقطعی) تعداد ۳۵ نفر معتاد، ۳۲ نفر معتاد ترک کرده و ۳۵ نفر غیر معتاد، به طور هدفمند انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه حافظه گذشته نگر و آینده نگر استفاده گردید. برای تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین معتادان، معتادان ترک کرده و افراد سالم در عملکرد حافظه آینده نگر تفاوت معنی داری وجود دارد (۰۵/۰>P)؛ اما در عملکرد حافظه گذشته نگر تفاوت معنی داری وجود ندارد؛ همچنین نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که میانگین حافظه آینده نگر در معتادان بیشتر از معتادان ترک کرده و افراد عادی است (۰۵/۰>P). نتیجه گیری: بنابراین افزایش طول مدت اعتیاد باعث تخریب بیشتر حافظه آینده نگر شده و در نتیجه ترک اعتیاد را مشکل تر می سازد.

کلیدواژه ها:

retrospective memory ، Prospective memory ، addict ، have left addicts ، healthy people. ، حافظه گذشته نگر ، حافظه آینده نگر ، معتاد ، معتاد ترک کرده ، افراد سالم