تاثیر سرمایه انسانی بر کاهش بیکاری

هدف این مطالعه بررسی رابطه بین سرمایه انسانی و نرخ بیکاری است. برای این منظور از داده های سالانه ۲۰۱۰ - ۲۰۱۸ برایچهارده کشور منتخب از کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا (منا) و روش اقتصاد سنجی پانل دیتا از نوع روش گشتاورهایتعمیم یافته (GMM) استفاده شده است. در این پژوهش برای اندازه گیری سرمایه انسانی از شاخص متوسط سال هایتحصیل استفاده شده است. علاوه بر متغیر متوسط سال های تحصیل از متغیرهای نرخ رشد تولید ناخالص داخلی، نرخ تورم ودرصد نسبت تشکیل سرمایه ناخالص به تولید ناخالص داخلی، به عنوان متغیرهای کنترلی مدل استفاده شده است. نتایجحاصل از برآورد مدل حاکی از معنادار بودن رابطه اندازه سرمایه انسانی با نرخ بیکاری میباشد؛ این رابطه در کشورهای منامنفی و معنادار است، بدان معنی که بهبود اندازه سرمایه انسانی موجب کاهش نرخ بیکاری میشود. همچنین نتایج نشان دهندهارتباط معنادار بیکاری با سایر متغیرهای میباشد به خصوص ارتباط رشد اقتصادی و تورم با بیکاری که به ترتیب قانون اوکان ورابطه منحنی فیلیپس را تایید می نماید.

کلیدواژه ها:

بیکاری ، سرمایه انسانی ، سالهای متوسط تحصیل ، روش گشتاورهای تعمیم یافته