شناسایی و سطح بندی عوامل موثر بر تدریس اثربخش در دانشگاه های علوم پزشکی بر مبنای مدل سازی ساختاری تفسیری (مطالعه ی موردی: دانشگاه شهید صدوقی یزد)

با توجه به جایگاه آموزش و تدریس در دانشگاه­های علوم پزشکی، پژوهش حاضر با هدف شناسایی و سطح­بندی عوامل موثر بر تدریس اثربخش در دانشگاه­های علوم پزشکی بر اساس مدل­سازی ساختاری تفسیری صورت گرفت. روش پژوهش، مطالعه موردی و به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از تکنیک مدل­سازی ساختاری تفسیری جهت سطح­بندی عوامل و دسته­بندی آنها استفاده شد. مشارکت­کنندگان در پژوهش را اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد تشکیل می­­دادند که از بین آنها ۹ نفر به عنوان متخصص در حوزه آموزش پزشکی انتخاب شدند. ابزار گرد­آوری داده­ها، پرسش­نامه محقق­ساخته بود و روایی محتوایی آن توسط متخصصان آموزش پزشکی به تایید رسید. یافته­ها نشان داد که ۱۰ عامل، از جمله تسلط مدرس بر موضوع، بیان انتظارات آموزشی روشن، قدرت رهبری و اداره کلاس، مشارکت فعال دانشجویان در فرایند تدریس به عنوان عوامل موثر بر تدریس اثربخش در دانشگاه علوم پزشکی به حساب می­آیند. همچنین تحلیل سطح­بندی عوامل نشان داد که دارای ۷ سطح می­باشد که از عمیق­ترین و تاثیر­گذارترین سطح به سطحی­ترین و تاثیر­پذیرترین سطح عوامل در مدل نشان داده شده است. بر این اساس؛ از آنجایی که تدریس اثربخش به عنوان یکی از رسالت­های دانشگاه­های علوم پزشکی به حساب می­آید، توصیه می­شود تا مدرسان در فرایند تدریس خود عوامل مورد نظر را در نظر بگیرند.

کلیدواژه ها:

تدریس اثربخش ، آموزش پزشکی ، مدل­سازی ساختاری- تفسیری