عمق بهینه نصب زهکش های زیرزمینی با هدف کاهش هزینه های احداث

میلیون ها هکتار از اراضی فاریاب جهان نیازمند سامانه زهکشی زیرزمینی هستند ولی کمبود منابع مالی مانع از توسعه به موقع این سیستم ها است. به همین دلیل ارائه راه حل برای کمینه سازی هزینه های احداث سامانه های زهکشی ضرورت دارد. هدف این مقاله ارائه روشی برای یافتن "عمق کمترین هزینه" برای نصب زهکش های زیرزمینی است. این هزینه ها را می توان به سه بخش تقسیم کرد؛ بخش اول، هزینه هایی که تابع مدت زمان حفاری و عمق نصب زهکش نیستند، به عبارتی زهکش ها در هر عمقی نصب شوند، این هزینه ها در واحد طول زهکشی زیرزمینی (لترال گذاری) تغییر نمی کنند و عبارتند از: هزینه خرید لوله فیلتردار، ساخت خروجی زهکش به لترال، پرکردن مجدد ترانشه بعد از قرار دادن زهکش، هزینه قطعات مصرفی و تعمیرات و نگهداری ترنچر. بخش دوم، هزینه هایی که تابع عمق نصب زهکش و مدت زمان حفاری (سرعت حفاری) هستند. مهمترین این هزینه ها، هزینه استهلاک سرمایه خرید ترنچر است. با افزایش عمق نصب زهکش سرعت حفاری کم می شود، بنابراین کل طول حفاری شده در عمر مفید ترنچر کاهش می یابد. علاوه بر آن هزینه سوخت و هزینه دستمزد تیم کاری (شامل راننده، نقشه بردار و کارگران) در این گروه جایی می گیرد. بخش سوم، هزینه هایی که تابع عمق نصب زهکش هستند ولی تابع سرعت حفاری نیستند، از جمله هزینه احداث زهکش جمع کننده، که با افزایش عمق نصب زهکش، حجم حفاری و انتقال خاک ناشی از آن افزایش می یابد. در این مقاله روشی برای تبدیل تک تک این هزینه ها به هزینه در واحد سطح ارائه می شود تا عملیات جبری روی آن ها امکان پذیر شود. با توجه به این که تراکم زهکش ها در زهکش های عمیق کمتر است و با مشخص شدن تراکم زهکش در واحد سطح در هر عمق نصب، می توان عمقی که کمترین هزینه را داشته باشد، را به عنوان عمق کمترین هزینه انتخاب کرد.

کلیدواژه ها:

ترنچر ، هزینه سرمایه ای ، لوله زهکش ، زهکش جمع کننده