مروری بر کاربرد تلفیق روش تصمیم گیری چند معیاره و GIS در حل مسائل محیط زیست

امروزه با توجه به پیشرفت سریع جوامع، و بدلیل اهمیت زمان و هزینه در برنامه ریزی ها از یک سو و البته پیچیدگی ها، عدم قطعیت ها و عوامل متعددی که بر عملکرد اکوسیستم ها موثرند، از سوی دیگر روش های سنتی حل مسائل فضایی در محیط زیست نظیر روی هم گذاری دستی نقشه ها دیگر نمی تواند پاسخگو باشد. اهمیت صرفه جویی در زمان و هزینه و همچنین حجم انبوه عوامل تاثیر گذار بر مسائل فضایی در محیط زیست، چاره ایی جز استفاده از چارچوب مدون مبتنی بر GIS در حل مسائل فضایی در این زمینه باقی نگذاشته است. در تجزیه و تحلیل مسائل محیط زیست، می باید بطور همزمان حجم انبوهی از متغیرها در نظر گرفته شود و تصمیم گیری ها بر اساس ارزش و وزن هریک از این متغیرها اتخاذ شود. بدیهی است عدم توجه کافی به متغیرهای تاثیر گذار در مسائل محیط زیست می تواند نتایج متصور از تصمیم های اتخاذ شده را با شکست مواجه نماید و خسارات سنگینی را بر جای بگذارد.روش های تصمیم گیری چند معیاره (MCDM) شامل یک سری از فنون ها (از جمله جمع وزن ها یا تحلیل های سلسله مراتبی) است که اجازه می دهد، طیفی از معیارهای وابسته به یک مبحث امتیازدهی و وزن دهی و سپس بوسیله کارشناسان و گروه های ذینفع رتبه بندی شوند. روش تصمیم گیری چند معیاره (MCDM)توان زیادی در کاهش دادن هزینه و زمان و بالا بردن دقت در تصمیم گیری های فضایی دارا می باشد و می تواند چارچوب مناسبی را برای حل مسائل فضایی در محیط زیست فراهم آورد. هنگامیکه این روش با GIS تلفیق شود و مدلی یکپارچه را تشکیل دهد، این پتانسیل چند برابر می شود. در این مقاله سعی بر این است تا مزایای یکپارچه سازی روش تصمیم گیری چند معیاره (MCDM) و سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS) در حل مسائل محیط زیستی بررسی گردد.