بررسی وضعیت سلامت اجتماعی و ارتباط آن با عملکرد HSE (مورد مطالعه : کارکنان شهرک صنعتی سهند شهرستان ملایر)

بعد اجتماعی سلامت دربرگیرنده مهارت اجتماعی، اجتماعی و توانایی شناخت هر فرد از خود به عنوان عضوی از جامعه بزرگتر است. HSE نیز مخفف کلمات بهداشت، ایمنی ومحیط زیست است و شامل عواملی از قبیل بهداشت شغلی محیط کار، محیط زیست، ایمنی و واکنش های ضروری می باشد. سلامت و سلامت اجتماعی، یکی از چالش برانگیزترین مفاهیم سازمانی و پایه بسیاری از سیاست ها و خط مشی های مدیریت برای افزایش بهره وری و کارآیی سازمان ها و واحدهای صنعتی می باشد. از طرفی، بسیاری از سازمان ها پی برده اند که باید مدیریت HSE را جزء جدایی ناپذیر و ضروری خود قرار داده و به آن همان قدر اهمیت و بها دهند که به دیگر مدیریت های سازمان می دهند. در همین راستا پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین سلامت اجتماعی وعملکرد HSE کارکنان شاغل در شهرک صنعتی سهند ملایر پرداخته است. پژوهش از روش پیمایشکاربردی بهره برده است. جامعه آماری شامل کلیه افراد شاغل در این شهرک صنعتی به تعداد ۵۰۰ نفر و حجم نمونه با استفاده از فرمول عمومی کوکران برابر با ۲۱۷ نفر بدست آمده است. مطابق نتایج بدست آمده میزان برخورداری کارکنان از شاخص سلامت اجتماعی در حد کمی پایین تر از متوسط (۹۱/۴۱) و میزان عملکرد HSE در حد متوسط روبه بالا (۷۲/۴۸) برآورد شده است. نتایج نشان می دهد همبستگی مثبت و معناداری میان شاخص سلامت اجتماعی و عملکرد HSE کارکنان وجود دارد. همچنین همبستگی میان ابعاد سلامت اجتماعی (انسجام اجتماعی، پذیرش اجتماعی، مشارکت اجتماعی، انطباق اجتماعی و شکوفایی اجتماعی) و عملکرد HSE تائید شده است. نتایج رگرسیونی حاکی از آن است که از میان ابعاد سلامت اجتماعی، ابعاد مشارکت اجتماعی، انسجام اجتماعی و پذیرش اجتماعی با مقادیر بتا به ترتیب ۰/۵۴۱، ۰/۳۸۵، ۰/۳۷۵ می تواند ۵۸/۱ درصد از واریانس متغیر وابسته را تبیین کند.

کلیدواژه ها:

سلامت اجتماعی ، سلامتی ، ایمنی ، محیط زیست ، عملکرد HSE