پاندمی کرونا و سه گانه اشتغال، تحصیل و سلامت دانشجویان

شیوع ویروس کرونا با مبدا اولیه چین و سرعت انتقال بالای آن در نقاط مختلف دنیا، موجب تعطیلی تمام مقاطعتحصیلی و موسسات آموزشی در بسیاری از کشورها شد و در ایران نیز دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی با مصوبهستاد ملی مبارزه با کرونا از اوایل اسفند ماه ۱۳۹۸ به تدریج آموزش الکترونیکی را جایگزین آموزش حضورینمودند که در نیمسال جاری دانشگاهی نیز در جریان است. مشارکت مجازی دانشجویان در اغلب رشته ها ومقاع تحصیلی یک عایدی مشخص به نام «عدم ابتلا به بیماری» و سلامت بردارد اما با هزینه هایی به فرمبازدهی پایین آموزشی و فشارهای روانی مواجه است. زیست اجتماعی دانشجویان از جمله نمودهای آموزشحضوری است که همه گیری کرونا این فرصت را از آنها سلب کرده است. علاوه بر این، فرصت اشتغال حینتحصیل برای برخی دانشجویان با بنیه درآمدی ضعیف کاهش یافته و جهش نرخ ارز و افزایش نرخ تورم در سالجاری، وضعیت اقتصادی آنها را بدتر کرده است.تحلیل دقیق ابعاد اقتصادی و اجتماعی کرونا در عرصه آموزش عالی به دلیل فقر آماری موجود در کوتاه مدتمقدور نیست. با این حال، تجربه حداقلی در دو نیمسال تحصیلی اخیر، نشان می دهد که آموزش الکترونیکی بهشرط تامین زیرساخت های فاوا (فناوری اطلاعات و ارتباطات) و کاهش شکاف دیجیتال، در بیشتر رشته هایدانشگاهی به ویژه علوم انسانی قادر است همپای آموزش حضوری نقش آفرین باشد.این مقاله به استناد تجربه های جهانی آموزش عالی در مدیریت و مقابله با کرونا در سال ۲۰۲۰ قصد داردتبعات اقتصادی و اجتماعی آموزش عالی مجازی را بررسی کرده و با تحلیل تطبیقی، راهکارهای موثر برای تداومروند آموزش به صورت ترکیبی (حضوری- مجازی) را ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

کووید ۱۹ ، آموزش الکترونیکی ، مخارج آموزش ، سلامت