تصمیم گیری در شرایط عدم قطعیت مبتنی بر فرآیند تحلیل سلسله مراتبی در اولویت بندی سطوح ریسک طرح های EPC صنایع نفت، گاز و پتروشیمی (موردمطالعه طرح تبدیل اتان به اتیلن)

با در نظر گرفتن اهمیت پروژه های نفت، گاز و پتروشیمی در ارزآوری و اشتغال زایی با رویکرد رونق تولید و توسعه اقتصادی در شرایط محیطی با عدم قطعیت بالا، به نظر میرسد روشهای مدیریت ریسک جایگاه خود را در بین مدیران متصدی پروژه ها پیدا کرده است. درنتیجه نقش محققان در توسعه روشهای مدیریت ریسک و کاربردهای مختلف تئوریهای تصمیم گیری برای فرآهم آوردن اطلاعات موردنیاز برای اخذ تصمیمات کلیدی پروژه برجسته شده است. در سری مقالاتی که این مقاله یکی از آنها است، نویسندگان سعی در توسعه روشهای اولویت بندی ریسکها و شاخصهای تاثیر گذار بر آن با روشهای متفاوت دارند. در این مقاله نیز نویسندگان تلاش کردند با بررسی سطح شکست نخست ریسکهای متوجه سازمان پروژه محور در یک مطالعه موردی در کشور، با استعانت از نظر خبرگان و متخصصان شاغل در موردمطالعه، با استفاده از تکنیک تصمیم گیری چند معیاره و روش سلسله مراتبی و مقایسات زوجی (AHP) بین سطوح مهندسی، تدارکات و اجرا اولویت بندی کنند که به کمک آن از ابتدای فرآیند آغازین مدیریت پروژه سطوح اول برنامه زمان بندی و همچنین بودجه ریزی با در نظر گرفتن اولویت های به دست آمده از تحلیل ریسک مد نظر قرار گیرد و تا پایان فرآیند خاتمه پروژه همواره به روز رسانی و توسعه یابد تا طرح احداث پلایشگاه به صورت EPC با کیفیت و هزینه مطلوب در زمان مقرر به بهره برداری رسد. در این پژوهش تحلیلها در چهار مرحله مدلسازی، انجام مقایسات زوجی، محاسبه وزنهای نسبی و رتبه بندی گزینه ها انجام شد. درنتیجه سطوح ریسکها به ترتیب ازلحاظ اهمیت آنها با توجه به معیارهای (زمان، هزینه، کیفیت، اقتصاد دورانی) اولویت بندی شدند. اهمیت این رتبه بندی در کمک به مدیران پروژه در تخصیص منابع (بودجه، زمان و منابع) برای اقدامات پاسخ به این ریسکها است. نتایج حاصل قابلتعمیم و استفاده در پروژه های مشابه اجرایی طراحی، تدارکات و خریدEPC۱ در کشور و گامی در جهت بهبود برآوردهای زمان و هزینه پروژه باکیفیت دلخواه خواهد بود.

کلیدواژه ها:

مدیریت ریسک ، برنامه ریزی ، بودجه و کنترلپروژه ، مدیریت پروژه ، پتروشیمی ، اقتصاددورانی و توسعه پایدار ، مقایسات زوجی ، تکنیکAHP