اثربخشی آموزش سایکودراما بر نشخوار فکری زوجین درگیر کرونا

زمینه و هدف: سایکودراما روشی در روان درمانی با یک شکل نمایشی است که در آن، مشکلات عاطفی یا رفتاری بیماران و درمانجویان با استفاده از فنون تئاتری، ریشه یابی و حل و رفع می گردد. هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی اموزش سایکودراما بر نشخوار فکری زوجین درگیر کرونا بود. روش و پژوهش: روش پزوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود که در هر دو گروه آزمایش و گروه گواه انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین مبتلا به کرونا مراجعه کننده به خانه های بهداشت شهر تهران بود که نمونه ی آماری شامل: ۳۰ بیمار مراجعه کننده به خانه های بهداشت انتخاب شدند از بین بیماران واجد شرایط، ۳۰ نفر از بیماران مبتلا به کرونا با استفاده از روش نمونه گیری به خانه های بهداشت انتخاب شدند. از بین بیماران واجد شرایط، تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش انتساب گردید و سپس گروه آزمایش در طول سه هفته آموزش دید. ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر پرسشنامه نشخوار فکری یوسفی ۱۳۸۴ بود. روش آماری تحلیل داده ها، تحلیل کواریانس بود. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش سایکودراما بر نشخوار فکری زوجین درگیر کرونا اثر دارد P<۰/۰۵ و آموزش سایکودراما موجب بهبود نشخوار فکری زوجین درگیر کرونا می شود. نتیجه گیری: بنابراین با توجه به نتایج بدست آمده آموزش سایکودراما نقش تعیین کننده ای در کاهش نشخوار فکری زوجین درگیر کرونا دارد لذا بدلیل نقش آموزش سایکودراما در بهبود نخشوار فکری زوجین درگیر کرونا اجرای آموزش این تکنیک توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

سایکودراما ، نشخوار فکری ، زوجین درگیر کرونا