نقش مدیریت آموزش درکنترل آلودگی های زیست محیطی

عصر مدیریت و آموزش ارتباطات سریع، ما انسان ها را به یک «دهکده جهانی» تبدیل کرده و دراین دنیای پیچیده، شمار فرصت‌ها، تهدیدات محیطی در واحد زمان افزایش ‌یافته است، بطوریکه ما شاهد معضلات و بحران های شدیدی هستیم که حل آن نیاز به آگاهی و آمادگی قبل از وقوع حادثه یا بحران را در آلودگی های زیست محیطی طلب می‌کند. تجربه نشان داده است یکی از اصول اساسی مقابله با سوانح ،آمادگی در مقابل حوادث ناشی از آلودگی های زیست محیطی می باشد که شرط اولیه آن ،ارتقاء آگاهی های عمومی ،ایجاد شناخت،احساس مسئولیت و مشارکت عامه در کسب آمادگی با سوانح ،ایجاد پتانسیل خود امدادی و دیگر امدادی و ارتقاء دانسته های افراد با هدف کاهش آسیب پذیری می باشد که آموزش از بهترین شیوه های ارتقای شاخص بهره وری در جوامع انسانی است. برای جلب مشارکت فراگیر و مردمی می بایست آموزش ها برای تمام گروه های سنی و اجتماعی ارائه شوند و نباید در این بین استثنا قائل شد. کشور ما به تبع وضعیت خاص اقلیمی و زمین شناسی خود ،همواره در معرض آسیب های ناشی از سوانح قرار داشته است.از طرفی حجم گستردگی خسارات و تلفات ناشی از عدم توجه به کنترل آلودگی ها به گونه ای است که پیشگیری، مقابله، بازسازی و آمادگی در برابر آنها بدون مشارکت گسترده و فراگیر عموم مردم متصور نمی باشد. یکی از روش های پیشگیری، آموزش صحیح و فراگیر مردم و فعال نمودن آنان در این راستا می باشد. لزوم آموزش کنترل آلودگی های زیست محیطی و شیوه های مختلف آن با توجه به مخاطبین مختلف و نیز نقش اطلاع رسانی و پیش آگاهی های به هنگام و مناسب از طریق پیام رسانی درست در جهت کاهش خسارات ناشی از عدم آگاهی موضوع اصلی در بین تجارب کشور های مختلف بوده است. نتایج آمارهای کشورهای مختلف جهان که اصول پیشگیری و کنترل را در کنترل آلودگی های محیط زیست به دقت به کار می برند و مقایسه تلفات و خسارات این کشورها با جوامعی که این اصول را رعایت نمی کنند، نشان می دهد که آموزش چگونگی کنترل آلودگی های محیط زیست ، نقش بسزایی در کاهش خطرات , عواقب ناشی از آن را دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، آموزش ، آلودگی ، زیست محیطی