نقش واسطه ای سبکهای دلبستگی در رابطهی بین ویژگی های سرشتی مادران و نشانه های نقص توجه بیش فعالی فرزندان

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطهای سبکهای دلبستگی در رابطهی بین ویژگیهای سرشتی مادران و نشانه های نقص توجه- بیش فعالی فرزندان بود. روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق، شامل کلیه مادران دانش آموزان ADHD دوره ابتدایی منطقه ۲ و ۴ شهر تهران در سال تحصیلی ۹۶ - ۹۷ بودند. حجم نمونه، ۲۳۰ نفر بودند که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. در این مطالعه از سه پرسشنامه سرشت و منش کلونینجر (TCI)، پرسشنامه سبکهای دلبستگی کولینز و رید و پرسشنامه کانرز والدین استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از روش تحلیل مسیر بهره گرفته شد. یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که سبکهای دلبستگی میتواند نقش واسطه ای میان ویژگیهای سرشتی مادران و نشانه های اختلال نقص توجه- بیش فعالی فرزندان داشته باشد. همچنین اثر غیر مستقیم نوجویی ۰۰۱/۰= ۰/۰۲)، P>β، آسیب پرهیزی =۰۰۱/۰ ۰/۰۳)،P>β و پاداش وابستگی ۰/۰۴=۰۵/۰، P>βبر نشانگان ADHD با نقش واسطه ای سبک دلبستگی اجتنابی به لحاظ آماری معنادار بود. نتیجه گیری: بنابر این میتوان نتیجه گرفت که ویژگیهای سرشتی آسیب زای مادران میتواند در تعامل با سبک دلبستگی اجتنابی نشانگان ADHD در فرزندان را سبب شود.