اثر محرک های رشد آلی و آب مغناطیسی بر شاخص برداشت روغن و عملکرد پروتئین سویا(Glycine max L.) در زمان های متفاوت برداشت

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 282

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JCPP-4-12_002

تاریخ نمایه سازی: 5 خرداد 1400

چکیده مقاله:

به منظور بررسی اثر محرک های رشد ارگانیک و زمان برداشت سویای رقم ویلیامز، بر شاخص برداشت روغن و عملکرد پروتئین، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با ۱۵ تیمار و ۳ تکرار در سال ۱۳۹۱- ۱۳۹۰ در موسسه تحقیقات برنج کشور (رشت) اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل کادوستیم (به نسبت ۵/۰ در هزار)، آمینول فورته (به نسبت ۲ در هزار)، کود آلی (گاوی، به میزان ۱۰ تن در هکتار)، آب مغناطیسی (۲۰ لیتر در متر مربع) به همراه تیمار شاهد (بدون محلول پاشی) و سه زمان برداشت: ۱- برداشت اول هنگامی که دانه های غلاف در ساقه اصلی ۲۵-۲۰ درصد رطوبت داشتند ۲- برداشت دوم رسیدگی کامل غلاف ها (زرد شدن بیش از ۹۵ درصد غلاف) و دانه های غلاف در ساقه اصلی ۱۵-۱۴ درصد رطوبت داشتند ۳- برداشت سوم هنگامی که دانه های غلاف در ساقه اصلی کمتر از ۱۴ درصد رطوبت داشتند، منظور شدند. نتایج نشان داد که بین تیمارهای محلول-پاشی و زمان های برداشت تفاوت معنی داری از نظر شاخص برداشت روغن و عملکرد پروتئین وجود داشت. محلول پاشی با کادوستیم بیشترین شاخص برداشت روغن (۷/۸ درصد) و عملکرد بیولوژیکی (۵۹۳۳ کیلوگرم در هکتار) را داشت. مقایسه میانگین اثر متقابل نشان داد که محلول پاشی کادوستیم در زمان برداشت دوم بیشترین عملکرد دانه (۲۸۵۳ کیلوگرم در هکتار)، عملکرد روغن (۶۶۴ کیلوگرم در هکتار) و عملکرد پروتئین (۱۰۱۹ کیلوگرم در هکتار) را دارا بود. براساس نتایج این آزمایش به نظر می رسد که محلول پاشی کادوستیم و کود دامی و زمان برداشت دوم باعث کمک به افزایش محصول و گامی در راستای کاهش آلودگی های محیطی و کشاورزی پایدار است.

کلیدواژه ها:

Amino acids ، Magnetic water ، Protein content and Soybean. ، آب مغناطیسی ، اسیدهای آمینه ، میزان پروتئین و سویا

نویسندگان

پری طوسی

Collgeg of Agric., Urmia Univ., Urmia, Iran.

مهدی تاجبخش

Collgeg of Agric., Urmia Univ., Urmia, Iran.

مسعود اصفهانی

College of Agric., Guilan Univ., Rasht, Iran.

محمد ربیعی

Researcher, Rice Research Institute of Iran.