بررسی رابطه توانمندسازی با مشارکت شهروندان در افزایش تاب آوری شهری و کاهش آسیب پذیری ناشی از زلزله (مطالعه موردی: شهروندان شهر سرپل ذهاب در استان کرمانشاه، غرب ایران)

پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی – تحلیلی با استفاده از ابزار پرسشنامه میباشد. هدف این پژوهش بررسی رابطه توانمندسازی شهروندان با مشارکت شهروندان در افزایش تاب آوری و کاهش آسیب پذیری ناشی از زلزله میباشد . جامعه آماری پژوهش شهروندان شهر سرپل ذهاب در استان کرمانشاه واقع در غرب ایران بوده اند و تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۴ نفر محاسبه شد. روایی سوالات پرسشنامه توسط اساتید و متخصصان مورد تایید قرارگرفت، پایایی آن نیز با آزمون آلفای کرونباخ ۰/۸۱ محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه، از نرم افزار spss استفاده شده است. آزمون کولموگروف اسمیرنوف غیرنرمال بودن داده ها را نشان داد لذا جهت بررسی فرضیه های پژوهش از آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شده است. نتایج حاکی از آن بود که بین توانمندسازی با مشارکت شهروندان در افزایش تاب آوری شهری و کاهش آسیب پذیری ناشی از زلزله با سطح اطمینان %۹۵ رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، مشارکت ، تاب آوری شهری ، آسیب پذیری ناشی از زلزله