کاربرداولتراسوند تراپی در فیزیوتراپی

فیزیوتراپ ها از روش ها و ابزارهای درمانی مختلفی برای کمک به کاهش درد و التهاب و در نهایت بازیابی عملکرد اندام های بیمار استفاده می کنند. از روش های درمانی که به طور گسترده توسط فیزیوتراپ ها در کلینیک فیزیوتراپی مورد استفاده قرار می گیرد، اولتراسوند و شاک ویو است. در این نوع دستگاه اولتراسوند، از امواج مکانیکی صوت استفاده می شود تا در بافت لرزش ایجاد کند. تفاوت این دستگاه با اولتراسوند تشخیصی در این است که در دستگاه اولتراسوند تراپی تصویری ایجاد نمی شود، بلکه لرزشی ایجاد می شود که به بافت منتقل می شود. امواج صوتی که توسط گوش انسان قابل شنیدن است، در فرکانس بین ۲۰ هرتز تا ۲۰ کیلوهرتز عمل می کنند، در حالی که امواج صوتی اولتراسوند دارای فرکانس لرزشی ۱ تا ۳ مگاهرتز هستند. عمق نفوذ تقریبی آن ها به بافت به این صورت است: ۳ مگاهرتز تا عمق ۱ الی ۲ سانتی متری نفوذ می کند؛ در حالی که ۱ مگاهرتز تا عمق ۲ الی ۵ سانتی متری نفوذ می کند. کاربرد التراسوند می تواند از طریق دو مکانیسم متفاوت تاثیرات فیزیولوژیکی در بافت ایجاد کند: تاثیرات دمایی و تاثیرات غیر دمایی در درجه ی اول، اولتراسوند به عنوان یک وسیله ی گرما زا عمل می کند، چون لرزش این دستگاه انرژی تولید می کند که به گرما تبدیل می شود. دستگاه بر روی حالت “continues” و با لرزش %۱۰۰ در زمان استفاده از دستگاه تنظیم می شود. با اعمال حرارت به بافت آسیب دیده، جریان خون، کشسانی و فرآیندهای متابولیکی افزایش می یابند. برای مثال، در مورد خشکی مفصل، در اثر تاثیرات دمایی اولتراسوند درمانی ، جریان خونی که به این ناحیه می رسد، افزایش یافته و در نتیجه انعطاف پذیری و دامنه ی حرکتی مفصل افزایش می یابد.نتیجه گیری: درمان با اولتراسوند عمدتا در درمان آسیب های اسکلتی-عضلانی به کار می رود.اگرچه، بر اساس روش و سطحی که فراصوت درمانی انجام می شود، این تکنیک می تواند در درمان بیماری های مزمن شدید مثل سرطان نیز موثر باشد.

کلیدواژه ها:

التراسوند ، التهاب ، فیزیوتراپی