بررسی فنی استفاده از نیروگاه های خورشیدی شناور در ایران

امروزه مشکلات محیط زیستی قابل توجه سوختهای فسیلی موجب شده است که توجه بسیاری از جوامع بشری به سمت استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر معطوف شود. در میان منابع انرژی تجدیدپذیر استفاده از انرژی خورشیدی و فناوری فتوولتائیک در سالهای اخیر رشد چشمگیری داشته است. استفاده از فناوری فتوولتائیک نیازمند مساحت زمین زیادی است و این امر موجب شده است که کشورهایی مانند چین به دلیل عدم وجود زمین کافی به استفاده از سیستم های فتوولتائیک شناور روی بیاورند. سیستم های فتوولتائیک شناور مزایای متعددی از جمله بازده تولید انرژی الکتریکی بالاتر، کاهش تبخیر آب، بهبود کیفیت آب با جلوگیری از رشد جلبکها و نیاز به تمیزکاری کمتر را دارا میباشند . در این تحقیق به بررسی سیستمهای خورشیدی شناور به خصوص در ایران پرداخته شده است. نتایج این بررسی نشان میدهد که راندمان تبدیل انرژی خورشیدی به انرژی الکتریکی در سیستمهای فتوولتائیک شناور ۱۰ الی ۱۵ درصد بیشتر از سیستم های روی زمین است. همچنین بسته به میزان پوشش سطح آب توسط پنلهای خورشیدی شناور، استفاده از سیستمهای فتوولتائیک شناور میتواند موجب کاهش تبخیر آب تا ۸۰ درصد شود. از دیدگاه اکولوژیکی، در استفاده از پنلهای خورشیدی شناور باید میزان پوشش سطح آب مقداری بهینه باشد تا هم از رشد بیرویه جلبکها جلوگیری شود و هم جمعیت قابل قبولی از جلبکها که برای اکوسیستم آب ضروری است تامین گردد. همچنین بررسی حاصل از مطالعات اقتصادی نشان میدهد که هزینه سرمایه گذاری نیروگاه های خورشیدی شناور تقریبا ۲۵ درصد بیشتر از نیروگاه های خورشیدی روی زمین می باشد. در پایان، نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که استفاده از سیستم فتوولتائیک شناور در کشور ایران و به خصوص در مناطق جنوب کشور ارزشمند خواهد بود.

کلیدواژه ها:

انرژی تجدیدپذیر ، انرژی خورشیدی ، سیستم فتوولتائیک شناور ، آنالیز محیط زیستی