تنظیم گری جابجایی نیروی انسانی بین بخش خصوصی و حاکمیت (بررسی وضعیت ایران و برخی کشورهای OECD)

جابجایی نیروی انسانی میان بخش عمومی و بخش خصوصی که در ادبیات با عنوان «درب چرخان» شناخته می شود، عاملی برای ایجاد موقعیت های «تعارض منافع» است و از منظر «تنظیم گری تنظیم گران» دارای اهمیت فراوان است. مقاله حاضر به روش تحلیلی– توصیفی، به این پرسش پاسخ می دهد که اثرات مثبت و منفی پدیده درب چرخان و شیوه های مدیریت این پدیده کدامند؟ بدین منظور ضمن ترسیم تصویری از وضعیت ایران در حوزه های پرخطر این پدیده (بخش بانکی، بیمه، سلامت، انرژی و قضایی)، تجربیات برخی کشورها، از جمله امریکا، نروژ، انگلستان، مجارستان و سایر کشورهای OECD، در مدیریت و تنظیم گری پدیده درب چرخان معرفی و تحلیل می گردد. بررسی تجربیات این کشورها نشان داد تنظیم گری پدیده درب چرخان (یا اشتغال پسادولتی) به عنوان یکی از راهبردهای بنیادی در اصلاح مدیریت بخش عمومی کشور مدنظر قرار گرفته است. اصلاحات نهادی و مقرراتی اتخاذ شده در این کشورها، از جمله آیین نامه ها و کدهای رفتاری، وضع دوره محدودیت (استراحت) پس از ترک بخش دولتی، تناسب محدودیت ها با میزان مخاطرات، ساختار نهادی نظارت بر مقررات و نهایتا شیوه اعمال مجازات ها، در مقاله حاضر تحلیل گردیدند.

کلیدواژه ها:

درب چرخان ، تضاد منافع ، بخش خصوصی ، بخش دولتی ، جابجایی نیروی انسانی