تاثیر نگاشت ها و پنجره های مختلف جهت تعیین محل نواحی کد کننده ی پروتئین در توالی DNA

بیوانفورماتیک، طراحی سیستمهای کامپیوتری و مدلهای ریاضی برای نگهداری، مدیریت و تجزیه و تحلیل مجموعه عظیمی از داده های بیولوژیکی مانند DNA ،RNA و پروتئین را شامل میشود. هدف اصلی علم ژنتیک، درک ماهیت اطلاعات نهفته در ژنها و نقش آنها در تعیین عملکردهای خاصی است که توسط ژنها بیان میشود. یکی از گامهای اصلی برای رسیدن به این هدف، شناسایی ماهیت و موقعیت بخشهای مختلف در رشته های DNA، از جمله نواحی کدکننده پروتئین است. تعیین نواحی کدکننده پروتئین در توالی DNA، به عنوان یکی از چالش برانگیزترین موضوعات تحقیق در زمینه بیوانفورماتیک مطرح بوده است. در این پژوهش با به کارگیری روش های نگاشت متفاوت و پنجره های متفاوت و اعمال الگوریتم گورتزل بر روی داده های سیگنالی DNA به تعیین محل نواحی کدکننده پروتئین(اگزونها) پرداخته و تاثیر نگاشتها و پنجره های مختلف را در تعیین محل نواحی کدکننده پروتئین بررسی کرده ایم. براساس نتایج به دست آمده به این نتیجه رسیدیم که الگوریتم پیشنهادی دارای بالاترین مقادیر سطح زیر منحنی، دقت، ویژگی، حساسیت و همبستگی تقریبی هستند و از بین انواع نگاشت و پنجره ها، نگاشت EIIP و پنجره Kaiser۵۵ بهترین عملکرد را دارند.

کلیدواژه ها:

پردازش سیگنال دیجیتال ، نواحی کد کننده ی پروتئین ، روشهای پنجره گذاری ، نگاشت ها در توالی .DNA