مقایسه روشهای برآورد خصوصیات هیدرولیکی خاک در شرایط غیر اشباع با استفاده از نفوذسنج دیسک مکشی

در این پژوهش چهار روش تعیین هدایت هیدرولیکی غیراشباع با استفاده از نفوذسنج مکشی ۱در مزرعهای با خاک لومی-شنی در دانشکده کشاورزی مغان مورد مقایسه قرار گرفتند. آزمایشهای گلف به وسیله دستگاه نفوذ سنج گلف مدل k۲۸۰۰ انجام گردید. برای انجام آزمایشها در روش نفوذ سنج مکشی آزمایشها در مکشهای ۵ ، ۱۰ و ۱۵ (سانتیمتر) به تعداد ۲۰ نقطه برای هر کاربری، به صورت شبکه منظم مربعی شکل با فواصل ۳×۳ متر در کاربری جنگل و مزرعه صورت گرفت و طول درشت مویینگی با استفاده از روش وایت و همکاران((۱۹۹۲، آنکنی و همکاران ۱۹۹۱) )، لگسدون و جنیز (۱۹۹۳)، و روش هیوسن و واریک((۱۹۹۵ به ترتیب برابر ۴/۱۴، ۶/۹۸، ۶/۷۶ و ۲/۰۹ (متر بر ثانیه) و طول درشت مویینگی به ترتیب برابر ۹/۷۴، ۸/۵، ۹/۵۵ و ۷/۳۹ (سانتیمتر) محاسبه گردید. نتایج آزمون فیشر نشانداد از نظر هدایت هیدرولیکی اشباع، روشهای مختلف در یک گروه قرارگرفته و تفاوت معنیداری در سطح یکدرصد با یکدیگر ندارند. همچنین از نظر طول درشت مویینگی، روشهای آنکنی و همکاران (۱۹۹۱) و لگسدون و جنیز (۱۹۹۳) دریک گروه قرار گرفتند و روشهای روش هیوسن و واریک((۱۹۹۵ و وایت و همکاران((۱۹۹۲ هر یک در گروه مجزا قرار گرفتند. نتایج نشانداد با افزایش میزان هدایت هیدرولیکی اشباع خاک روند افزایشی طول درشت مویینگی درخاک دیده شد.

کلیدواژه ها:

طول درشت مویینگی ، تخمین ، کاربری اراضی ، نفوذسنج دیسک مکشی