تاثیر کود زیستی نیتروکسین و محلول پاشی کود اوره بر عملکرد دانه گندم (Triticum aestivum L.)

این آزمایش به منظور بررسی اثرات کود زیستی نیتروکسین و محلول پاشی کود اوره روی عملکرد و اجزاء عملکرد گندم، در شهرستان خوی بصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول کود نیتروژنه در ۳ سطح ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی اوره، ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی اوره همراه با کود زیستی نیتروکسین و کود زیستی نیتروکسین) و محلول پاشی کود اوره به عنوان فاکتور دوم در ۴ سطح (شاهد یا عدم محلول پاشی ، محلول پاشی در مرحله پنجه زنی، محلول پاشی در مرحله ساقه روی و محلول پاشی در مرحله گلدهی) در نظر گرفته شدند. نتایج نشان دادند که اثر کود زیستی نیتروکسین بر تعداد سنبله در متر مربع، وزن هزار دانه، شاخص برداشت و عملکرد دانه معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه در تیمارهای آزمایشی کود شیمیایی کامل اوره و کود زیستی نیتروکسین و ۵۰ درصد کود شیمیایی اوره بدست آمد و هر دو تیمار از نظر عملکرد دانه در یک گروه آماری قرار گرفتند. بنابراین استفاده از کود زیستی نیتروکسین به همراه اوره، توانست مصرف کود شیمیایی نیتروزنه را به میزان ۵۰ درصد کاهش دهد. اثر محلول پاشی کود اوره نیز روی شاخص سطح برگ، تعداد سنبله در متر مربع، وزن هزار دانه، شاخص برداشت و عملکرد دانه معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه به میزان ۶۴۹/۹۲ گرم در متر مربع با محلول پاشی کود اوره در مرحله پنجه زنی مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

شاخص برداشت ، عملکرد ، کود زیستی ، گندم ، نیتروژن