بررسی عملکرد لرزه ای مهاربندهای کمانش تاب با دو هسته ی تسلیمی موازی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 310

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ASE-17-4_001

تاریخ نمایه سازی: 27 اردیبهشت 1400

چکیده مقاله:

ساز­ه­های مجهز به مهاربندهای کمانش­تاب (BRB) از جمله سازه­های مقاوم در برابر زلزله هستند که دو خصوصیت سختی جانبی بالا و قابلیت جذب و اتلاف انرژی را همزمان دارا می­باشند. در این تحقیق، به منظور بررسی عملکرد لرزه­ای مهاربند­های کمانش تاب یک هسته­ای و دو هسته­ای از مکانیزم دو هسته­ی موازی با طول هسته­ی یکسان و با تنش تسلیم متفاوت استفاده شده است. بنابراین در این مطالعه، ۳ ساختمان سه بعدی ۳، ۶ و ۹ طبقه مجهز به مهاربندهای همگرای ضربدری کمانش تاب در نرم افزار  ETABS ۲۰۱۷ بر اساس آئین­نامه­ی AISC-LRFD طراحی و کلیه­ی ضوابط لرزه­­ای استاندارد ۲۸۰۰ ویرایش چهارم نیز کنترل و در ادامه قاب­های دو بعدی پیرامونی مجهز به مهاربندهای کمانش تاب در دو حالت یک هسته­ای و دو هسته­ا­ی در نرم افزار SeismoStruct ۲۰۱۸  مدل­سازی شده است. به منظور بررسی رفتار سازه­های مذکور، تحلیل­های استاتیکی غیر خطی بهنگام شونده و دینامیکی غیر خطی تاریخچه زمانی تحت ۳ زلزله­ی دور از گسل انجام شده است. نتایج نشان می­دهد که استفاده از دو هسته­ی تسلیمی موازی سختی الاستیک سازه را افزایش می­دهد ولی تغییر محسوسی در مقاومت جانبی سازه­ها ایجاد نمی­کند. همچنین  تحت زلزله­های اعمال شده منحنی­های هیسترزیس به دست آمده نشان می­دهد که استفاده از دو هسته­ی موازی اتلاف انرژی زلزله را بیشتر می­نماید. به طور کلی استفاده از مهاربندهای کمانش تاب دو هسته­ای، پاسخ­های لرزه­ای از قبیل جابجایی بام، شتاب بام، جابجایی نسبی و برش پایه را تقریبا تا ۲۰ درصد کاهش داده است.

کلیدواژه ها:

مهاربند کمانش تاب (BRB) ، دو هسته ی تسلیمی موازی ، تحلیل استاتیکی غیرخطی بهنگام شونده ، تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی ، زلزله ی دور از گسل

نویسندگان

کوروش مهدی زاده

گروه عمران، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمسار، ایران

عباسعلی صادقی

گروه مهندسی عمران، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

سیده وحیده هاشمی

گروه عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران