باغ نظر و رامش دل (معرفی سفینه ای بی مانند از قرن هفتم)

روضه الناظر و نزههالخاطر جنگی است کهن و با ارزش، مشتمل بر منتخبی از بهترین و زیباترین اشعار فارسی و عربی تا قرن هفتم هجری قمری که عزالدین عبدالعزیز کاشی، از مولفان و شاعران پایان سده هفتم و آغاز سده هشتم هجری، آن را گردآوری و تدوین کرده است. شعرهای برگزیده نشان می دهد مولف تسلط خوبی بر ادب عرب و عجم داشته و دیوان بسیاری از بزرگان را در اختیار داشته است. در این مقاله، ضمن معرفی این مجموعه خطی و نیز بررسی و تحلیل ویژگیهای سبکی مولف، به تبیین و تفسیر نکات ذیل پرداخته ایم: ۱- مولف ابیاتی از شاعران بزرگ آورده که در دیوان فعلی آنها نیست و به همین جهت روضه الناظر متن معتبری است که می تواند راهگشای تصحیح برخی دیوانها باشد؛ ۲- این جنگ تعدادی از شاعران ناشناخته را معرفی می کند که حافظ و دیگر شاعران پس از قرن هفتم از آنها متاثر بوده اند؛ ۳- در این مجموعه به تعدادی از گویندگان ادب فارسی و عربی برمی خوریم که هنوز ناشناخته اند و معرفی و انتشار اشعار آنها می تواند زینت بخش اوراق درخشان ادب پارسی باشد؛ ۴- روضه الناظر در زمینه ادبیات تطبیقی و مضامین مشترک فارسی و عربی نیز متنی معتبر و درخور اعتناست.

کلیدواژه ها:

روضه الناظر و نزهه الخاطر ، عزالدین کاشی ، مضامین مشترک ، ادبیات تطبیقی ، اثرپذیری حافظ از پیشینیان