تاثیر منبع کنترل معلم، خودکارآمدی مدیریت کلاس و نظم، و خودکارآمدی در تدریس بر جو محیطی کلاس در معلمان دوره ابتدایی

این پژوهش با هدف تعیین تاثیر منبع کنترل معلم، خودکارآمدی مدیریت کلاس و نظم و خودکارآمدی در تدریس بر جو محیطی کلاس در معلمان دوره ابتدایی شهرستان های اردکان و میبد انجام شد. این پژوهش، مطالعه ای توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه معلمان دوره اول و دوم ابتدایی شهرستان های اردکان و میبد در سال تحصیلی ۹۴-۹۳ تشکیل می دادند که بالغ بر ۴۲۰ نفر بودند. از این میان، با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده ۳۱۷ نفر برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه کلاس من فریزر (۱۹۸۲)، خودکارآمدی مدیریت کلاس ایمر و هیکمن (۱۹۹۱)، مقیاس کارآمدی تدریس گیبسون و دمبو (۱۹۸۴)، و منبع کنترل معلم رز و میدوی (۱۹۸۷)، جمع آوری و با استفاده از تحلیل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که تمامی مقادیر وزن های رگرسیونی (بتا) بجز مقدار بتای بین منبع کنترل و احساس کارآمدی در تدریس معنی دار و مدل پیش فرض ارتباط بین متغیرها از برازش خوبی برخوردار است. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که منبع کنترل درونی معلم به طور غیرمستقیم از راه افزایش خودکارآمدی مدیریت کلاس و نظم بر جو محیطی کلاس تاثیر مثبتی می گذارد. خودکارآمدی مدیریت کلاس و نظم نیز هم به طور مستقیم، و هم به طور غیرمستقیم با تاثیرگذاشتن بر احساس کارآمدی معلم در تدریس، بر جو محیطی کلاس تاثیر معنی داری دارد. بر اساس این یافته ها می توان نتیجه گرفت که با افزایش منبع کنترل درونی در معلمان، خصوصا با تاکید بر مهارت های مدیریت کلاس و نظم می توان هم زمینه های افزایش خودکارآمدی در تدریس و کنترل کلاس را به وجود آورد و هم جو محیطی کلاس را بهبود بخشید.  

کلیدواژه ها:

منبع کنترل معلم ، خودکارآمدی مدیریت کلاس و نظم ، خودکارآمدی در تدریس ، جو محیطی کلاس ، معلمان دوره ابتدایی