تاثیر مداخله ای نگرش مسوولانه زیست محیطی بر رابطه بین دلبستگی مکانی و رفتار مسوولانه زیست محیطی

بررسی رفتار زیست محیطی شهروندان جوامع و عوامل موثر بر آن، هم چنان یکی از اساسی ترین موضوعات مورد توجه جامعه شناسان در حوزه محیط زیست است. این مقاله با هدف مطالعه رابطه متغیرهای دلبستگی مکانی و نگرش مسوولانه زیست محیطی با رفتار مسوولانه زیست محیطی انجام شده است. تاثیر نگرش مسوولانه زیست محیطی به عنوان متغیر واسطه به کار گرفته شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر، شهروندان ۱۵ الی ۷۵ ساله شهر تبریز و حجم نمونه آماری ۴۵۶ نفر است که به شیوه پیمایش و روش نمونه گیری خوشه ای، با استفاده از ابزار پرسشنامه بررسی شده اند. اعتبار ابزار با تکنیک تحلیل عاملی و محاسبه KMO و پایایی آن با محاسبه آلفای کرونباخ بررسی شده است. یافته ها حاکی از آن است که دلبستگی شهروندان تبریز به محیط اجتماعی و کالبد طبیعی شهر برابر با ۴۴/۴ (۷۴ درصد مقیاس تعریف شده) است؛ میانگین نمرات رفتار مسوولانه زیست محیطی برابر با ۴۷/۴ بوده که کمتر از میانگین نمرات نگرش مسوولانه زیست محیطی با مقدار ۵۵/۴ است. نتایج به دست آمده از مدل سازی معادلات ساختاری نشان می دهد که متغیر نگرش زیست محیطی به صورت مستقیم با ضریب مسیر ۲۲۴/۰ بر رفتار مسوولانه زیست محیطی تاثیر داشته و متغیر دلبستگی مکانی نیز با ضریب مسیر ۵۳/۰ بر رفتار زیست محیطی موثر است؛ متغیر دلبستگی مکانی نیز با ضریب مسیر ۲۳/۰ بر رفتار مسوولانه زیست محیطی تاثیر می گذارد. از طرفی دلبستگی مکانی با تاثیر بر نگرش مسوولانه زیست محیطی با ضریب مسیر ۶۸/۰، به طور غیرمستقیم بر رفتار مسوولانه زیست محیطی موثر است.

کلیدواژه ها:

رفتار زیست محیطی ، دلبستگی مکانی ، نگرش زیست محیطی ، شهر تبریز ، مدل سازی معادلات ساختاری