مطالعات کودکی: مفاهیم، رویکردها و مسائل محوری

کودکی امروز در فرآیندی تاریخی و اجتماعی ماهیت متفاوتی یافته است. تنوع تجارب کودکان در میدان های روزمره زندگی و نیز تنوع گفتمان ها و بازنمایی های شکل گرفته نسبت به آنها ضرورت به کارگیری منظری بین رشته­ای را در فهم پویایی ها و پیچیدگی های این پدیده آشکار می سازد. مقاله حاضر بدنبال ارائه شرحی از رویکردها و سنت های موثر بر توسعه حوزه مطالعات کودکی و مفاهیم، روش­ها و مسائل محوری آنهاست. استدلال بر این است که ذخیره دانش آکادمیک از کودکان در ایران با باز اندیشی و ترکیب خلاقانه در تجارب نظری و پژوهشی طیفی از رشته های علوم اجتماعی و انسانی مانند روانشناسی، مردم­شناسی، تاریخ، ادبیات، حقوق و جامعه­شناسی می تواند ظرفیت ایده­آلی برای درک عمیق­تر کودکی به مثابه سازه­ای مدرن فراهم ساخته و سنت بین رشته­ای مطالعات کودکی را در خدمت سیاستگذاری، ارتقا کیفیت زندگی و تعامل بهتر با کودکان قرار دهد.

کلیدواژه ها:

مطالعات کودکی ، مطالعات کودکان ، رویکردهای نظری ، بر ساخت گرایی اجتماعی ، کودکی مدرن