تعیین عمق لایه آمیخته و بررسی لایه حصاری در خلال مونسون تابستانه و زمستانه در اقیانوس هند شمالی

در اقیانوس هند شمالی بادهای برگشت پذیر مونسون باعث تغییراتی در ویژگی های عمق لایه  آمیخته) (MLD می شوند. MLD از مهم ترین کمیت های لایه  بالایی اقیانوسی است و نقش مهمی در چندین پدیده  اقیانوس شناختی فیزیکی، شیمیایی، بیولوژیکی و اقلیمی دارد. استفاده از دقیق ترین اطلاعات عمق سنجی با دقت مکانی ۰/۰۳۳درجه و دقت زمانی یک ماهه با استفاده از مدل MITgcm و استفاده از  معیاری مناسب برای تعیین MLD و ضخامت لایه  حصاری) (BLT از ویژگی های این مطالعه است. بر اساس نتایج این تحقیق، در اقیانوس هند شمالی تغییرات مهمی در MLD از مونسون تابستانه تا زمستانه وجود دارد. در ماه های ژانویه/فوریه از سمت ساحل جنوبی ایران و پاکستان به سمت جنوب آن، عمق لایه  آمیخته از ۱۲۵ تا ۶۵ متر تغییر می کند. بیشترین مقدار در نزدیک ساحل شرقی اقیانوس هند شمالی بین ۸۵ تا ۱۲۵ متر و کمترین در کنار ساحل غربی و نزدیک عمان در حدود ۸۵  متر است. در ماه های جولای/ آگوست از سمت ساحل جنوبی ایران و پاکستان به سمت جنوب آن، این تغییرات از ۱۵ تا ۴۵ متر است. به طورکلی، در اقیانوس هندشمالی در خلال هر دو مونسون،MLD در سمت شرقی اقیانوس عمیق تر از سمت غربی آن است. همچنین حضور BLT در زمستان نسبت به تابستان چشمگیرتر است. علت این تغییرات عواملی مانند بارندگی، تبخیر، تنش باد، وارونگی های جریانی، گرمای سطحی خالص در خلال مونسون تابستانه و زمستانه هستند.

کلیدواژه ها:

عمق لایه آمیخته (MLD) ، ضخامت لایه حصاری (BLT) ، اقیانوس هند شمالی ، مونسون تابستانه و زمستانه ، مدل MITgcm