رابطه بین سلامت عمومی با سازگاری دانش آموزان

سلامت عمومی و همچنین سازگاری دانش آموزان در حیطه های مختلف، به عنوان یکی ازاهداف نظام تعلیم و تربیت محسوب شده و توجه مسولان را به خود معطوف کرده است. باتوجه به اهمیت این موضوع ، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سلامت عمومی باسازگاری دانش آموزان انجام شد. این پژوهش با روش همبستگی صورت گرفت و جامعهآماری آن شامل کلیه دانش آموزان پسر پا یه هشتم دبیرستان های متوسطه اول شهرستانخرم بید (ا ستان فارس) در سال تحصیلی ۹۹ - ۹۸ بود که با روش نمونه گیری خوشه ایتصادفی ۱۱۰ نفر از آنها به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از دوپرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (۱۹۷۹) و سازگاری سینگ و سینها (۱۹۹۳) استفادهگردید. برای تحلیل داده ها، آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون به کار برده شد.نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که سلامت عمومی گروه نمونه با سازگاری آنها رابطهمثبت معنادار دارد. همچنین مشخص شد که تمامی ابعاد سازگاری با سلامت عمومی، وهمه مولفه های سلامت عمومی با سازگاری دانش آموزان رابطه مثبت معنادار دارند. با توجهبه یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت دانش آموزانی که سلامت عمومی بالاییدارند، از قدرت سازگاری بالا در تمامی ابعاد تحصیلی، عاطفی و اجتماعی نیز برخوردارند.

کلیدواژه های رابطه بین سلامت عمومی با سازگاری دانش آموزان:

سلامت عمومی ، سازگاری ، دانش آموزان