همبستگی بنیادی خود ارزشی مشروط و سازگاری دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی وجود رابطه بنیادی؛ خود ارزشمندی مشروط (صلاحیت و شایستگی تحصیلی، شکست دیگران در رقابت ، تائید دیگران، حمایت و عشق خانوادگی، ظاهر، عشق به خدا، تقوا و پاکدامنی) با سازگاری (عاطفی، اجتماعی و آموزشی) انجام شده است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دوره کارشناسی دانشکده ادبیات دانشگاه ارومیه (۱۲۷۲ نفر) بودهاند. جهت دستیابی به اهداف پژوهش ۲۲۱ دانشجو (۱۵۸ دختر و ۶۳ پسر) به شیوه نمونهگیری تصادفی طبقهای از جامعه آماری به عنوان نمونه مورد مطالعه، انتخاب شدند تا به آزمونهای خود ارزشی مشروط کراکر و همکاران و نیز ابزار سنجش سازگاری دانشجویان سینها و سان، پاسخ دهند. دادههای بهدستآمده با استفاده از روش همبستگی بنیادی و آزمون t مستقل،  مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج بهدستآمده از همبستگی بنیادی نشان داد؛ ابعاد خود ارزشمندی مشروط رابطه منفی معنیدار با سازگاری داشته است (p <۰.۰۱). همچنین نتایج حاصل از آزمون t مستقل، حاکی از آن بود که بین دانشجویان دختر و پسر در سازگاری عاطفی، آموزشی و سازگاری کل، تفاوت معنیدار (p>۰.۰۵) وجود داشته است. سازگاری اجتماعی دختران و پسران، تفاوت معنیداری نداشته است. میتوان اذعان داشت؛ رابطه میزان خودارزشمندی مشروط با سازگاری ناهمسو میباشد.

کلیدواژه ها:

خود ارزشمندی مشروط ، سازگاری اجتماعی ، سازگاری عاطفی ، سازگاری آموزشی