نقش حفاظتی بایوچار در رطوبتهای مختلف خاک برای جلوگیری از هدررفت خاک در شرایط آزمایشگاهی

استفاده از افزودنیهای خاک بهمنظور حفاظت آب و خاک ضروری است و همچنین بررسی اثر رطوبت خاک بر فرایند حفاظت خاک و نقش آن بر تغییرات رواناب، فرسایش خاک و تولید رسوب بهمنظور شناخت و شبیهسازی پاسخ هیدرولوژیکی خاک ضروری است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بایوچار به مقدار ۶/۱ تن بر هکتار بر مولفههای زمان شروع رواناب، حجم رواناب، ضریب رواناب، هدررفت خاک و غلظت رسوب در رطوبتهای مختلف خاک شامل هواخشک، ۱۵، ۲۰ و ۳۰ درصد با سه تکرار در مقیاس کرت انجام شد. نتایج نشان داد که بعد از کاربرد افزودنی بایوچار زمان شروع رواناب در مقایسه با تیمار شاهد در رطوبتهای هواخشک، ۱۵، ۲۰ و ۳۰ درصد بهترتیب ۳۳/۲۴۰، ۳۲۰، ۶۶/۱۸۶ و ۳۳/۱۷۲ ثانیه دیرتر اتفاق افتاد. نتایج همچنین نشان داد که حجم رواناب در رطوبتهای هواخشک، ۱۵، ۲۰ و ۳۰ درصد بهترتیب ۴۹/۴۴، ۶۰/۵۵، ۴۷/۳۶ و ۰۸/۴۱ درصد و ضریب رواناب بهترتیب ۷۱/۵۵، ۳۹/۶۶، ۴۵/۴۸ و ۸۲/۳۷ درصد کاهش یافت. افزودن بایوچار سبب کاهش هدررفت خاک بهترتیب بهمقدار ۱۹/۹۱، ۰۵/۸۵، ۶۳/۸۵ و ۰۶/۸۸ درصد و غلظت رسوب نیز بهترتیب ۱۹/۸۴، ۵۳/۶۶، ۱۷/۷۶ و ۵۹/۷۹ درصد شد. همچنین نتایج نشان داد که تغییرات رطوبت خاک تاثیر معنیداری در سطح ۹۹ درصد بر تغییرات مولفههای زمان شروع رواناب، حجم رواناب، ضریب رواناب، هدررفت خاک و غلظت رسوب داشت.

کلیدواژه ها:

Initial Soil Moisture ، Laboratory Plot ، Soil Erosion ، Soil Organic Conditioner ، افزودنی آلی خاک ، رطوبت پیشین خاک ، فرسایش خاک ، کرت آزمایشگاهی