ارائه الگوریتم سازگار ژنتیک جهت خوشه بندی حسگرهای بی سیم

امروزه از شبکه های حسگر بی سیم در پروژه های مختلفی مانندبرنامههاینظامی نظارت بر محیط زیست مدیریت بلایای طبیعی کشاورزی، عملیات امداد و نجات و بطورکلی هرگونه سیستم مانیتورینگ استفاده می شود مصرف بهینه انرژی در شبکه های حسگر بی سیم از اهمیت زیادی برخوردار است پژوهش های قبل نشان داده است که با سازماندهی گرههای شبکه در تعدادی خوشه می توان به کارایی بیشتری از انرژی رسید که نتیجه آن افزایش عمر شبکه می باشد خوشه ها هرکدام شامل یک گره اصلی به نام سرخوشه و تعدادی گره فرعی به عنوان عضو می باشند ایجاد کنترل روی تعداد و مکان سرخوشه ها و همچنین اندازه خوشه ها از نظر تعداد اعضا همواره به عنوان یک چالش مطرح بودهاست طبیعت دینامیکی مسئله بخاطر تغییر پیاپی سرخوشه ها در هر دوره از فعالیت شبکه مسئله را پیچیده تر می کند که با روشهای کلاسیک ریاضی قابل مدلسازی نیست. دراین پژوهش با استفاده از الگوریتم ژنتیک تعداد و محل سرخوشه ها را بطور بهینه تعین می کنیم.

کلیدواژه ها:

خوشه بندی ، الگوریتم ژنتیک ، شبکه حسگر بی سیم ، بهینه سازی مصرف انرژی