بررسی جابهجایی جانبی مجرای رودخانه ارس از سال ۱۳۷۹ تا ۱۳۹۳ (از ۱۵ کیلومتری غرب شهر اصلاندوز تا خروج رودخانه از محدوده سیاسی ایران)
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 266
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GEP-27-3_002
تاریخ نمایه سازی: 20 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
رودخانهها بهدلیل برداشت، انتقال و نهشتهگذاری رسوبات، یکی از مهمترین عوامل تغییردهنده سطح زمین هستند. در طول تاریخ، برخی از رودخانهها بهعنوان خطوط مرزی بین کشورها انتخاب شدهاند و اهمیت مضاعفی را کسب کردهاند. مجرای رودخانهها، بهخصوص رودخانههای با بستر آبرفتی، پیوسته در حال تغییر هستند و همین امر مسائل مختلفی را موجب میشود. رودخانه ارس در زمره چنین رودخانههایی بهشمار میرود. در این پژوهش، قسمتی از رودخانه ارس از نظر جابهجایی جانبی مجرا در دو دوره زمانی ۱۳۷۹ ه.ش (۲۰۰۰م) و ۱۳۹۳ ه.ش (۲۰۱۴م) بررسی شد. در این راستا، با استفاده از پردازش تصاویر ماهوارهای (تصاویر سنجندههای ETM+ و OLI ماهوارههای لندست ۷ و ۸) مجرای رودخانه برای دو دوره زمانی مورد مطالعه حاصل شد. سپس با توجه به مورفولوژی و روند تغییرات مجرا، کل رودخانه به ۲۱ ترانسکت تقسیم شد. پلانفرم رودخانه در هر ترانسکت با استفاده از دو شاخص ضریب خمیدگی و زاویه مرکزی بررسی شد. با توجه به جابهجاییهایی که در مجرا صورت گرفته است، آهنگ مهاجرت کانال محاسبه شد. همچنین با توجه به تغییرات مساحت ترانسکتها، مقدار اراضی ازدسترفته یا افزودهشده به هر دو جهت رودخانه محاسبه شد. نتایج نشان میدهد، رودخانه ارس در بازه مورد مطالعه از نوع مئاندری توسعهیافته است. مقادیر ضریب خمیدگی و زاویه مرکزی در سال ۲۰۱۴ نسبت به سال ۲۰۰۰، روند افزایشی را نشان میدهد که گویای فعالبودن مئاندرهای رودخانه است. متوسط آهنگ مهاجرت مجرا، رقم چشمگیری درحدود ۸ متر را نشان میدهد و از این نظر رودخانه بسیار پویایی محسوب میشود. جابهجایی مجرا در رودخانه مورد مطالعه به دلیل فرسایش و پیشروی کناره مقعر مئاندرها، ایجاد میانبرها و مخصوصا تغییر مسیر بوده است. در قسمتهایی از رودخانه که زاویه مرکزی دارای مقادیر بالایی است، مقدار آهنگ مهاجرت مجرا ارقام چشمگیری را نشان میدهد. برعکس، در قسمتهایی که رودخانه گرایش به یک الگوی مستقیم دارد، آهنگ جابهجایی کمتر بوده است. در طی دوره ۱۴ ساله، در حدود ۲۵۳ هکتار از اراضی ایران درنتیجه تغییرات مجرا از دسترس خارج شده و برعکس در حدود ۲۷۵ هکتار به اراضی در دسترس افزوده شده است و ازاینرو، نزدیک به ۲۳ هکتار به اراضی طرف ایران اضافه شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد حسین رضائی مقدم
استاد ژئومورفولوژی دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
منصور خیری زاده
دانشآموخته دکترای ژئومورفولوژی، دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایرن
مسعود رحیمی
دانشجوی دکترای ژئومورفولوژی، دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :