Identification and Characterizations of Shiga Toxin-producing E.coli Isolated from Meat-contact Surfaces
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 327
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BJM-9-36_002
تاریخ نمایه سازی: 19 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: سروتیپهای تولیدکننده سم شیگا باکتری اشریشیا کلی جزو مهمترین عوامل نوپدید بیماریهای مشترک انسان و حیوان به شمار میآیند که سبب بیماریهایی مانند کولیک خونریزیدهنده، سندرم اورمیهمولیتیک و ترومبوسایتوپنیای ترومبوتیک در انسان میشوند. مطالعه حاضر با هدف تعیین آلودگی سطوح مرتبط با گوشت به اشریشیا کلی O۱۵۷:H۷ و تعیین حضور ژنهای حدت در سروتیپهای جداشده به روش PCR اجرا شد. مواد و روشها: در مطالعه حاضر، تعداد ۱۱۱ نمونه از کشتارگاهها و مراکز عرضهکننده گوشت دریافت شدند که تعداد ۵۵ نمونه (۵۴/۴۹ درصد) به کمک آزمونهای تشخیصی، اشریشیا کلی تشخیص داده شدند؛ سپس جدایههای تاییدشده برای بررسی وجود اشریشیا کلی O۱۵۷:H۷ و تعیین حضور ژنهای حدت (Stx۱،Stx۲،eaeوHly) به روش PCR بررسی شدند. نتایج: باکتری E.coli O۱۵۷ تنها در ۱۴ نمونه (۶۱/۱۲ درصد) متعلق به کشتارگاه و از این تعداد، سروتیپ E.coli O۱۵۷ :H۷ تنها در ۲ جدایه (۸/۱ درصد) تشخیص داده شد. پساز انجام PCR مشخص شد تعداد ۴ جدایه حاوی ژنهای Stx۱،Stx۲وHly، ۲ جدایه حاوی ژنهای Stx۱،eae و Hly، ۳ جدایه حاوی ژنهای Stx۱ و Hly، ۱ جدایه حاوی ژنهای Stx۲ و eae و ۳ جدایه حاوی ژن Hly هستند و ۱ جدایه هیچکدام از ژنها را ندارد. بحث و نتیجهگیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، محیط کشتارگاه و سطوح مرتبط با گوشت منابع مهمی برای آلودگی لاشهها به سروتیپO۱۵۷: H۷باکتری اشریشیا کلی و بهخطرافتادن مصرفکنندگان هستند؛ ازاینرو، انجام اقدامهای بهداشتی و ضدعفونی در کشتارگاهها بهشدت توصیه میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجتبی بنیادیان
دانشیار بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، پژوهشکده بیماری های مشترک، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد-ایران
و وحید شیرزادی
گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، پژوهشکده بیماریهای مشترک، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد-ایران.
حمداله مشتاقی
گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، پژوهشکده بیماریهای مشترک، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد-ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :