مقایسه پروتکلهای مسیریابی براساس مدل ارتباطی در شبکه های حسگر بیسیم

شبکه های حسگر بیسیم مجموعه ای از گره های بیسیم با قابلیت های محدود انرژی است که ممکن است متحرک یا ثابت باشند و به طور تصادفی در یک محیط پخش شده و شرایط محیط خود را اندازه گیری میکنند. یکی از مسائل مهم در این شبکه ها کاهش مصرف انرژی شبکه به منظور افزایش طول عمر خواهد بود؟ طبیعت توزیع شده و توپولوژی پویای شبکه های حسگر بیسیم، الزامات بسیار خاصی را که باید در پروتکلهای مسیریابی رعایت شوند، معرفی میکند. مهمترین ویژگی پروتکل مسیریابی برای استفاده در شبکه های حسگر بیسیم، مصرف انرژی و گسترش طول عمر شبکه است؟ در طول سالهای اخیر، بسیاری از پروتکلهای مسیریابی کارآمد انرژی برای شبکه های حسگر بیسیم پیشنهاد شده است. پروتکل های مسیریابی کارآمد انرژی به چهار مدل اصلی تقسیم میشوند : ساختار شبکه، مدل ارتباطی، مبتنی بر توپولوژی و مسیریابی قابل اطمینان. در این مقاله ما به بررسی پروتکلهای مسیریابی براساس مدل ارتباطی درشبکه های حسگر بیسیم می پردازیم و پروتکلها را از نظر نقاط ضعف و قابلیتهایشان با هم مقایسه می نماییم؟

کلیدواژه ها:

شبکه های حسگر بیسیم ، پروتکلهای مسیریابی ، مدل ارتیاطی ، بهره وری انرژی.