کاهش آسیب پذیری ناشی از زمین لرزه با توجه به ساختار شهری

قرارگیری مناطق مختلف ایران برروی نوار زلزله خیز آسیب پذیری بالای مستحدثات و کمبود زیرساختهای لازم برای عملیاتی کردن صحیح مدیریت بحران سبب شده که خطر پذیری لرزه ای در مناطق شهری و روستایی بسیار بالا ارزیابی شود آنچه از زلزله یک فاجعه می سازد عدم آمادگی به منظور مقابله با آن و پیشگیری از عواقب زیانباری است که به بار می آورد کاهش زیانهای ناشی از زلزله عمدتا برحول روشهای ساخت و ساز ساختمان ها جهت افزایش مقاومت در برابر زلزله بودها ست اما مقابله با زلزله فراتر از رعایت اصولی فنی برای مقاوم سازی ساختمان ها می باشد و در حقیقت می بایست کل شهر را به هدف کاهش آسیب پذیری در برابر زلزله برنامه ریزی و طراحی کرد هدف از نگارش این مقاله تحلیل شکل مطلوب شهر پایدار ایمن و عوامل و عناصر شکل دهنده این شهر مانند فرم ساختار تراکم کاربری مکانیابی شهر و نتیجه این پژوهش الزامات و تمهیدات شهرسازی در کاهش خسارات ناشی از حوادث طبیعی مانند زلزله می باشد.

کلیدواژه ها:

شهر پایدار ، زلزله ، شهرسازی ، مدیریت بحران