ارزیابی تولید داکسی نیوالنول در جدایه های Fusarium graminearum دارا و فاقد dsRNA با استفاده از توتون های تراریخت با ژن AYT۱
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 331
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BJM-4-15_006
تاریخ نمایه سازی: 12 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: از مخربترین بیماریهای گندم، بلایت فوزاریومی است که علاوه بر کاهش عملکرد مایکوتوکسین داکسینیوالنول را که یک ممانعت کننده از سنتز پروتیین است و سلامت انسان و دام را به خطر میاندازد، تولید میکند. ویژگیهای ریختشناسی و بیماریزایی جدایههای Fusarium graminearum آلوده به dsRNA دستخوش تغییراتی مانند کاهش شدت بیماریزایی و کاهش میزان مایکوتوکسین داکسینیوالنول میشوند. مطالعات گذشته نشان دادهاند که بیان استیل ترانس فراز مخمری (ScAYT۱) که یک ۳- O- تریکوتسین استیل ترانس فراز است و داکسینیوالنول را به شکل استیله آن که به مراتب سمیت پایینتری دارد تبدیل میکند، قادر است حساسیت به توکسین را در مخمرهای موتانت به شدت کاهش دهد. مواد و روشها: در این مطالعه، ژن AYT۱ با استفاده از اگروباکتریوم به گیاه مدل توتون انتقال داده شد. به منظور بررسی اینکه بیان ScAYT۱ در توتونهای تراریخت میتواند در سمزدایی از مایکوتوکسین داکسینیوالنول موجود در عصاره قارچ موثر باشد و همچنین، مطالعه اثر آلودگی به dsRNA در میزان سمزدایی و مقاومت گیاهچهها، نسل دوم گیاهان توتون تراریخت با عصاره استخراج شده از کشت جدایههای F.graminearum دارای dsRNA و فاقد آن تیمار شدند. نتایج: ارزیابیهای درون شیشهای انجام شده با استفاده از عصاره کشت جدایههای فوزاریوم دارای dsRNA و فاقد آن و ppm ۱۰ مایکوتوکسین داکسینیوالنول، بروز سطوح متفاوتی از مقاومت را در گیاهان تراریخت نشان داد. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان میدهد که بیان تراژن AYT۱ و آلودگی فوزاریوم به dsRNA میتوانند در القای تحمل به داکسینیوالنول و به دنبال آن افزایش مقاومت به بیماری بلایت فوزاریومی سنبله گندم موثر باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمیرا شهبازی
استادیار بیماریشناسی گیاهی، پژوهشکده کشاورزی هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای ایران
ناصر صفایی
دانشیار بیماری شناسی گیاهی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
امیر موسوی
دانشیار بیوتکنولوژی گیاهی، پژوهشکده ملی تحقیقات ژنتیک و مهندسی زیستی، تهران، ایران
فروغ سنجریان
استادیار بیوتکنولوژی گیاهی، پژوهشکده ملی تحقیقات ژنتیک و مهندسی زیستی، تهران، ایران
مهسا کریمی
کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :