بررسی تغییرات ضرایب حساسیت گیاه گوجه فرنگی به تنش رطوبتی و تنش آلودگی فلز سنگین

اطلاع از پاسخ گیاه به تنش های محیطی در مدیریت و برنامه ریزی دقیق آبیاری به منظور استفاده بهینه از منابع آب موجود، از پارامترهای مهم مدیریت آبیاری مزرعه ا ست. این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل ت صادفی همراه با سه تکرار انجام شد. فاکتور اول مدیریت کم آبیاری در ۴ تیمار شامل ۱۰۰% (شاهد)، ۹۰%، ۸۰% و ۷۰% نیاز آبی گیاه در هر مرحله آبیاری می باشد. فاکتور دوم آلودگی آب آبیاری شامل سه تیمار صفر، ۵، ۱۰ میلی گرم در لیترکادمیم در آب آبیاری است. در این پژوهش برای به دست آوردن ضریب حساسیت محصول گوجه فرنگی به تنش کم آبی از ۴ توابع تولید آب زراعی (CWPF) مربوط به تبخیر و تعرق نسبی یا کمبود تبخیر و تعرق نسبی، تهیه شده توسط پژوهشگران مختلف استفاده شد. طبق نتایج به دست آمده در شرایط بدون تنش رطوبتی، میزان آلودگی آب آبیاری به کادمیم تاثیر چندانی زیادی بر کاهش عملکرد و ضرایب تنش ندارد. از طرفی تقریبا تمام شاخص های حساسیت محصول به تنش رطوبتی به د ست آمده در این پژوهش برا ساس تمام توابع به کار رفته به جز مدل براس و کورودووا (۱۹۸۱) در محدوده ی مجاز تنش رطوبتی گزارش شده توسط این مدل ها قرار داشتند.

کلیدواژه ها:

گوجه فرنگی ، ضرایب حساسیت ، آلودگی ، تنش رطوبتی ، کادم