بررسی نقش شاخص توده بدنی و نارضایتی از بدن مادران در پیشبینی پرخاشگری و بیش فعالی کودکان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش نارضایتی از بدن و شاخص توده بدنی (BMI) در پیشبینی پرخاشگری و بیش فعالی کودکان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی میباشد. از جامعه تمامی مادران و کودکانی که در آکادمی فرهنگی ورزشی در شهرستان لاهیجان ثبت نام کرده اند، تعداد ۱۰۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انختاب شدند. آزمودنیها به پرسشنامه مشکلات رفتاری راتر (فرم والدین) و پرسش نامه شکل بدنی کوپر و همکاران پاسخ دادند. داده ها با کمک ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری به روش همزمان تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داده است، که متغیرهای نارضایتی بدنی مادران و شاخص توده بدنی مادران توان پیش بینی ۳۰ درصد از تغییرات پرخاشگری و بیش فعالی کودکان را دارند. همچنین نتایج نشان داد که متغیر نارضایتی بدنی مادران پیش بین قوی پرخاشگری و بیش فعالی کودکان است Beta=۰/۳۰۴) و .(p<۰/۰۰۲ نتایج حاکی از آن است که نارضایتی از بدن و شاخص توده بدنی (BMI) مادران نقش با اهمیتی در پیشبینی پرخاشگری و بیش فعالی کودکان دارد. احتمالا بهبود و تعدیل شاخص توده بدنی و نارضایتی از بدن و تصور بدنی مادران در پیشگیری پرخاشگری و بیش فعالی کودکان موثر باشد.

کلیدواژه ها:

نارضایتی از بدن ، شاخص توده بدنی( (BMI ، پرخاشگری ، بیش فعالی