بررسی نقش شاخص توده بدنی و نارضایتی از بدن مادران در پیشبینی ناسازگاری اجتماعی و رفتارهای ضداجتماعی کودکان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش نارضایتی از بدن و شاخص توده بدنی (BMI) در پیشبینی ناسازگاری اجتماعی و رفتارهای ضداجتماعی کودکان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی میباشد. از جامعه تمامی مادران و کودکانی که در آکادمی فرهنگی ورزشی در شهرستان لاهیجان ثبت نام کرده اند، تعداد ۱۰۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انختاب شدند. آزمودنیها به پرسشنامه مشکلات رفتاری راتر (فرم والدین) و پرسش نامه شکل بدنی کوپر و همکاران پاسخ دادند. داده ها با کمک ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری به روش همزمان تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داده است، که متغیرهای نارضایتی بدنی مادران و شاخص توده بدنی مادران توان پیش بینی ۳۰ درصد از تغییرات ناسازگاری اجتماعی Beta=۰/۲۹۹) و (p<۰/۰۰۳ و ۲۵ درصد از تغییرات رفتارهای ضد اجتماعی Beta=۰/۲۴۷) و (p<۰/۰۱۴ کودکان را دارند. همچنین نتایج نشان داد که متغیر نارضایتی بدنی مادران پیش بین قوی ناسازگاری اجتماعی و رفتارهای ضداجتماعی کودکان است. نتایج حاکی از آن است که نارضایتی از بدن و شاخص توده بدنی (BMI) مادران نقش با اهمیتی در پیشبینی ناسازگاری اجتماعی و رفتارهای ضداجتماعی کودکان دارد. احتمالا بهبود و تعدیل شاخص توده بدنی و نارضایتی از بدن و تصور بدنی مادران در پیشگیری ناسازگاری اجتماعی و رفتارهای ضداجتماعی کودکان موثر باشد.

کلیدواژه ها:

نارضایتی از بدن ، شاخص توده بدنی (BMI) ، ناسازگاری اجتماعی ، رفتارهای ضداجتماعی