تقویت دولت محلی با رهیافت جلب مشارکت مردمی در سطح محلات شهری

دیدگاه های نظری و تجارب متاخر مدیریت شهری، تحقق پذیری برنامه های مداخله را در گرو رویکردهای برنامه ریزی شهری مشارکتی می دانند.رکن اصلی پروژه توسعه شهری نیز مشارکت همه جانبه یگان های جامعه شهری است. در ادبیات جدید توسعه نیز با توجه به اهمیت نقشمردم در جامعه «مردم» از به عنوان ثروت هر جامعه یاد میشود. تحقیق حاضر با بررسی نظرات و دیدگاه های نوین در خصوص جلب مشارکت مردمی سعی در ارائه چارچوبی برای سمت و سو دادن به آن در راستای تامین منابع اقتصادی، کاهش هزینه خدمات، افزایش انسجام اجتماعی،کاهش آسیب ها و تنش های ناشی از زندگی شهری و رضایت شهروندان دارد. از سوی دیگر محله محوری با دستور کار قرار دادن مشارکتبازیگران محلی به پایداری تصمیمات در سطوح مختلف کمک می کند. در حقیقت در سایه محله محوری می توان به برنامه ریزی و مدیریت ازپایین به بالا، توانمندسازی، نگرش دارایی مبنا، منابع انسانی و سرمایه های اجتماعی و مشارکت جمعی ساکنین محلات دست یافت. تمرکززداییاز وظایف و مسئولیت ها و تفویض اختیارات بیشتر از دولت مرکزی به دولت های محلی، برقراری روابط مشارکتی بین مردم و مسئولان درفرآیند توسعه شهری از نتایج محله محوری است که با ساختار دیوان سالارانه و آمرانه فعلی کشور چندان سنخیتی ندارد. بنابراین آنچه بهعنوان جلب مشارکت مردمی مطرح می شود برای خارج شدن از حالت تصنعی و ظاهری نیازمند پذیرش ساختار و الزامات آن و تغییر و تحولدر سازمان و تشکیلات مجموعه مدیریت شهری است.

کلیدواژه ها:

دولت محلی ، مشارکت مردمی ، مدیریت شهری ، محله محوری