سنجش و ارزیابی میزان تحقق پذیری طرح جامع شهری صفاشهر

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 239

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AUPS01_017

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1400

چکیده مقاله:

طرح های جامع شهری به عنوان راهنمای توسعه شهرها، از اهمیت ویژه ای در سلسله مراتب برنامه ریزی شهری برخوردارند. این طرح ها که مهمترین ابزار هدایت و توسعه نظام مند شهرها می باشند علی رغم حدود نیم قرن سابقه در ایران، تاکنون جایگاه مناسب و لازم را در نظام برنامه ریزینیافته است. یکی از اقداماتی که می تواند در جریان اصلاح روندهای نادرست و مشکلات طرح جامع مورد توجه قرار گیرد ارزیابی میزان تحققپذیری این طرح ها است به نحوی که مشخص شود چه میزان پیشنهادهای مطرح شده در آنان به مرحله اجرا رسیده و محقق شده اند. در همینراستا، پژوهش حاضر به بررسی میزان تحقق پذیری طرح جامع مصوب سال ۱۳۹۰ شهر صفاشهر می پردازد. روش پژوهش اتخاذ شده توصیفی-تحلیلی بوده که از مطالعات کتابخانه ای، بررسی های میدانی، ابزار پرسشنامه و نظرات متخصصان ذیربط با موضوع جهت حصول اهداف آن بهرهگرفته شده است. همچنین به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از دو تکنیک فرآیند تحلیل شبکه ای (ANP) و دوقطبی فاصله ایاستفاده شده است. بر اساس یافته های پژوهش، میزان تحقق پذیری طرح جامع شهر صفاشهر ۶/۷۷۱ به دست آمد که نشان می دهد پیشنهادهایآن در حد نزدیک به مطلوب محقق شده است. همچنین در بین مولفه های تحقق پذیری با توجه به امتیازات به دست آمده حوزه جمعیتی-اجتماعی با امتیاز ۲.۶۰۱ بیشتری ن تاثیر را در محقق شدن پیشنهادهای طرح جامع شهر صفاشهر داشته است.

نویسندگان

محمدرضا رضایی

استادیارگروه جغرافیا دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت- شیراز- ایران

پریسا مشک سار

استادیارگروه شهرسازی موسسه آموزش عالی اپادانا شیراز- ایران

رضا سجادیان

دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری موسسه آموزش عالی اپادانا شیراز- ایران