بررسی عمق آبشستگی در اطراف جفت پایه غیر یکنواخت و یکنواخت در تراز بالای بستر

آبشستگی پدیده ای است که در اثر فرسایش بستر توسط تنش برشی جریان آب وحمل مواد بستر، بوجود می آید. یکی از دلیل اصلی تخریب پل ها آبشتگی موضعی اطرف پایه های غیر یکنواخت است اگرچه در اکثر رودخانه ها پایه های غیر یکنواخت به کار گرفته شده ، ولی هنوز مطالعات محدودی بر روی الگوی جریان و آبشستگی موضعی در اطراف جفت پایه های غیر یکنواخت وجود دارد. در این تحقیق، به بررسی آزمایشگاهی تاثیر فاصله بین پایه ها در تراز روی سطح بستر (ZF=۰) و بالای بستر (ZF=+۳) ، (ZF=+۶) بر آبشستگی در اطراف جفت پایه های غیر یکنواخت تحت شرایط آ زلال پرداخته شده است آزمایش ها در سه تراز برای فونداسیون (ZF) و با فواصل جفت پایه (XP) متفاوت انجام شد و نتایج برای آبشستگی در جلو و پشت فونداسیون بررسی شده است. نتایج نشان می دهد در صورتی که فونداسیون بالای بستر قرار گیرد، عمق آبشستگی در اطراف جفت پایه غیر یکنواخت((dsff بیشتر از جفت پایه یکنواخت (dsf) می باشد و فاصله بین پایه ها تاثیری چندانی بر روی عمق آبشستگی جلوی فونداسیون ندارد. اگر فونداسیون در تراز بستر قرار گیرد، فاصله بین پایه ها تاثیری بر عمق آبشستگی نداشته و این عمق در اطراف جفت پایه غیر یکنواخت کمتر از جفت پایه یکنواخت می باشد. در جفت پایه یکنواخت مقدار عمق آبشستگی برای مقدار = ۲.۵۵ برابر dsf = ۸.۱ cm می باشد که با افزایش فاصله بین پایه ها به = ۳ این مقدار به dsf =۸.۴ cm افزایش یافته و سپس با افزایش مجدد آن به = ۴ مقدار آن به dsf =۷.۹ cm کاهش می یابد

کلیدواژه ها:

آبشستگی موضعی ، جفت پایه ، یکنواخت ، غیر یکنواخت