مطالعه آزمایشگاهی تاثیر دبی جریان و عمق پایاب بر روی توپوگرافی بستر پایین دست سرریز کلیدپیانویی ذوزنقه ای

در این تحقیق آبشستگی پاییندست سرریز کلیدپیانویی ذوزنقهای شکل به صورت آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایشها در کانالی به طول ۱۰ متر، عرض ۷۵ سانتیمتر و ارتفاع ۸۰ سانتیمتر با تغییر دبی و عمق پایابهای مختلف انجام شد. نتایج حاصله از این تحقیق، نشان داد که ماکزیمم عمق آبشستگی و مساحت حفرهی آبشستگی در پاییندست سرریز، با افزایش ۷/۶۶ درصدی دبی جریان در عمق پایاب ثابت ۵/۱ ۳ سانتیمتر، حدود ۵/۲۹ و ۵/۱۸ درصد افزایش مییابد. همچنین با افزایش عمق پایاب، از میزان طول حفرهی آبشستگی در پاییندست سرریز کاسته شده است. افزایش ۱۱۲، ۵/۸۹ و ۵/۶۳ درصدی عمق پایاب در دبیهای ۳۰، ۴۰ و ۵۰ لیتر بر ثانیه، به ترتیب کاهش ۳۷، ۳۵ و ۳/۲۰ درصدی عمق آبشستگی را به دنبال دارد. در سری آزمایشات با دبی ۵۰ لیتر بر ثانیه با افزایش ۵/۶۳ درصدی عمق پایاب، حدود ۳/۷ درصد از مساحت حفرهی آبشستگی پاییندست سرریز کاسته میشود. معادلهی برای پروفیل طولی حفره آبشستگی به دست آمد.

کلیدواژه ها:

مطالعهی آزمایشگاهی ، تغییرات توپوگرافی بستر ، آبشستگی ، سرریز کلید پیانویی ، دبی جریان ، عمق پایاب